Σελίδες

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Tokyo - Japan ...8 days



Tokyo Lights...

Θυμάμαι σαν τώρα εκείνο το βράδυ του Δεκέμβρη που ανακοίνωνα στην Γιούλη " τα έκλεισα όλα" ...
Θυμάμαι επίσης όταν εκείνη αποσβολωμένη και αφού συνήλθε από το σοκ, πρώτα με φίλησε και μετά μου'σουρε τα εξ αμάξης...

Στην διάρκεια των τεσσάρων μηνών που ακολούθησαν,πριν το ταξίδι,έγιναν πολλά,
σημαντικά, όπως αναβάθμιση αεροπορικής θέσης 
(thank you miles and more),
αλλά και ασήμαντα όπως αστοχία ψύξης σε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα της Fucosima και έναρξη εχθροπραξιών της Ιαπωνίας με την Βόρειο Κορέα 
(με 12-15 συστοιχίες πυραύλων να κοιτάνε το Τόκυο από μεριά της Κορέας και τουλάχιστον 20 συστοιχίες patriot να κοιτάνε την Πιονγιάνγκ από μεριά της Ιαπωνίας).

Τουλάχιστον ο καφές στον Γρηγόρη το πρωινό της 26ης Απριλίου στο αεροδρόμιο ήταν της αρεσκείας μου,και αφού κάπνισα μετά μανίας 4,5,15 τσιγάρα(ποιός μετράει),και μετά από τα απαραίτητα check in (facebook εννοείται)---ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ

3 ώρες μέχρι την Φρανκφούρτη ,στην οποία παρεπιπτόντως φθάσαμε με μια ενδιάμεση στάση στην Στουτγκάρδη,λόγω προβλήματος (κάτι που φυσικά ενέταξα "στα ασήμαντα" του ταξιδιού),και οριακή επιβίβαση στο θαυμάσιο Α380-800 της Lufthansa...


A380-800   Frankfurt to Narita



Η αλήθεια είναι ότι μου πήρε 3 ώρες να κατανοήσω την λειτουργία αναδίπλωσης και έκτασης του καθίσματος και άλλες 2 ώρες να θαυμάζω τους τρόπους καθαριότητος και απολύμανσης της Γιαπωνέζας της φωτογραφίας...
(με την χρήση τουλάχιστον 5 gadgets από το μαγικό της τσαντάκι).
 Όταν πέρασα στις άλλες δυνατότητες του καθίσματος πετούσαμε κάπου πάνω από την Σιβηρία,με έπιασε το κρύο,βρέθηκε και το κάθισμα τυχαία στις 180 μοίρες και αποκοιμήθηκα...

 8 παρά 10 το πρωί,τοπική ώρα,προσγειωθήκαμε στο Narita.
Επιλέξαμε την υπηρεσία limousine to Tokyo που περιελάμβανε 2ωρο πήγαινε ,αντίστοιχο έλα και 2 ημέρες δωρεάν metro (συνολικό κόστος 48 ευρώ.)



Διαπραγμάτευση και τελικός διακανονισμός...
 


Το suttle έκανε στάση σε 5 κεντρικά ξενοδοχεία του Τόκυο και ήταν πολύ βολικό,ιδαίτερα μετά από τόσο μεγάλο ταξίδι.Οδηγός κουστουμαρισμένος,άσπρα γάντια απαράμιλλη ευγένεια και εξυπηρέτηση.
Πρώτες εντυπώσεις ...καθαριότητα-καθαριότητα-καθαριότητα.
Δρόμοι,σοκάκια,στενά και λεωφόροι ΟΛΑ ΑΣΤΡΑΦΤΕΡΑ.
Εννέα εκατομμύρια αυτοκίνητα να στοιβάζονται σε όλους τους δρόμους ,(πραγματικό νούμερο), 
-παρεπιπτόντως δεν είδα ένα σκονισμένο ή παραμελημένο σε όλη την 8ήμερη διαμονή μου -
και ούτε ίχνος ή υποψία εκνευρισμού ,κορναρίσματος και χειρονομιών.
Με άλλα λόγια καλά έκανα και δεν νοίκιασα αυτοκίνητο γιατί αν δεν διαολοστείλεις και κανένα δεν έχει γούστο !
 Είπαμε ευγένεια και πολιτισμός αλλά όχι να σε πάρει και ο ύπνος...

Από όπου και άν περνάγαμε (ξενοδοχείο ή Δημόσιο κτήριο),υποκλινόντουσαν με αποτέλεσμα ,δεν το κρύβω, να το πάρω πάνω μου
(άλλωστε όλοι γνωρίζετε ότι δεν θέλω και πολύ)
-τελικά κατάλαβα ότι υποκλινόντουσαν στο οδηγό....
Το δικό μου 7λεπτο υπόκλισης δεν είχε έρθει ακόμη !

2 ώρες από το αεροδρόμιο έως το κέντρο της πόλης στα αυτοκρατορικά ανάκτορα και άφιξη στο θαυμάσιο  
tokyu capitol hotel...


tokyu capitol hotel



room...


 εκεί και μπαίνοντας στο ξενοδοχείο άρχισαν να μου υποκλίνονται και εγώ από ευγένεια είπα να ανταποδώσω...από υποχρέωση έπρεπε να ξαναυποκλιθούν ,εγώ σκέφτομαι θα είναι έθιμο ,κάτσε να επαναλάβω κ.ο.κ
Για να μην το κουράζω από θαύμα μπορέσαμε και κάναμε check in, διανύοντας μια απόσταση 200 μέτρων με συνεχείς υποκλίσεις ένα ατέλειωτο 7λεπτο (οσφυική μοίρα,λεκάνη ,ισχία ...χάλια !)


Στην reception μας παραχώρησαν δωμάτιο στον 29 όροφο upgrade,
το απέδωσα στην εγγραφή στα members του ξενοδοχείου, i prefer, που είχα κάνει από την Αθήνα (προτροπή του Tripadvisor)...
Η Γιούλη το απέδωσε στον οίκτο λόγω ότι είχα πέσει στα τέσσερα εκλιπαρώντας...

Είσοδος στο δωμάτιο και περιέργως το μάτι μου πέφτει στην εντυπωσιακή 60άρα Sharp της οποίας το τηλεκοντρόλ είναι στα γιαπωνέζικα και δεν μπορώ να βγάλω άκρη ούτε για το volume...
Ανοίγω manual και διαβάζω μετά μανίας, για αναλύσεις 2980 χ 2060 ,γκρουπ καναλιών super high definition, δυνατότητα ανάπτυξης της ακουστικής σε όλους τους χώρους του δωματίου...
Μετά από 15 λεπτά έχω καταφέρει να βάλω το MTV στο σαλόνι και ο ήχος να ακούγεται στο ντουζ...με φωτορυθμικά...
Γυρνάω απελπισμένος μέσα στον χώρο και ο καφές και το τσιγάρο έχουν αρχίσει να δραστηριοποιούν το έντερό μου.
Με το manual υπό μάλης προχωρώ στον ειδικό χώρο που προορίζεται για στιγμές,λεπτά,ώρες ανακουφιστικής απόλαυσης !!!
ΟΙ ΙΑΠΩΝΕΣ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ...


Long live Toto...

 
Ανοίγοντας την πόρτα ,ακούω τα beat να βαράνε από το MTV .
Ναι είχα ενεργοποιήσει τον ήχο και στο ανακουφιστήριο...
Το καπάκι σηκώνεται αυτόματα ,προσκαλώνταςσε προκλητικά και το φως στην λεκάνη ανάβει λες και πρόκειται να μπλεχτείς στο που ακριβώς πρέπει να κάτσεις...
Στα δεξιά σου χειριστήρια  προγραμμάτων πλύσης ,στέγνωσης και ερωτηματολογίου για το αν έμεινες ικανοποιημένος από την εμπειρία σου.
Απέναντι το ειδικό stand για να ακουμπήσεις τo ipad (τέλης)... ή το βιβλίο σου (Γιούλη)...
Να τοποθετώ το ipad και από κάτω μου να ξεπροβάλλουν σωλήνες από διαβολικές τρύπες,ψεκάζοντας νερά,καθαριστικά με 6 διαφορετικούς τρόπους στα πιο απόκρυφα σημεία μου...
Υπέρηχοι ,υπέρυθρες και στρώματα ζεστού αέρα έπαιρναν σειρά για το υποδειγματικό στέγνωμα σαν σου έλεγαν ..."φιλαράκο ξημερώσαμε,δεν πας να ασχοληθείς και με τίποτα άλλο..."
Για να μην πολυλογώ προσωπικά και πουθενά αλλού να μην πήγαινα στο Τόκυο πάλι εντυπωσιασμένος θα έμενα από το ταξίδι..
LONG LIVE TOTO...
 (Τότο =ο μεγαλοφυής κατασκευαστής του ανακουφιστηρίου).

Πάλι καλά η Γιούλη με επαναφέρει στην πραγματικότητα των καταιγιστικών ρυθμών που πρέπει να ακολουθήσουμε αν θέλουμε να βιώσουμε την πραγματικότητα της πόλης...
Παραδέχομαι ,με δυσκολία υπακούω...
Κλείνω ραντεβού με τον TOTO για το βράδυ !


Ημέρα 1η...(μετά τον Τότο)

Στο δεύτερο υπόγειο του ξενοδοχείου ξεκινούν 4 από τις 19 συνολικά γραμμές του υποδειγματικού μετρό ,με δυνατότητα μεταφοράς πρακτικά παντού στην Ιαπωνία-ίσως και πιο μακριά-
Σκάλες ,διάδρομοι,χώροι μετρό συγκρινόμενοι μόνο με αντίστοιχους 5άστερου ξενοδοχείου ,σε καθαριότητα - οργάνωση .


Tokyo metro


Starbucks κάθε 100 μέτρα και είμαι ευτυχής.

Restaurant ,μαγαζιά στην ίδια πυκνότητα και ποιότητα.
Υποδειγματικοί αυτόματοι πωλητές εισητηρίων,
(πάσο για μια ημέρα με κόστος 5,5ευρώ),
δεν μας προβλημάτησαν ποτέ.


 
Λες να βρεθώ στην Οσάκα...



Μπορούσες να περπατήσεις από τον ένα σταθμό στον άλλο!!!
Δεν σε ενοχλούσε,δεν ήταν δα και τεράστια η απόσταση
-ή τουλάχιστον έτσι μας φαινόταν-
άλλωστε η ύπαρξη wi fi σε βοηθούσε να σκοτώσεις την ώρα σου.
Το μεγάλο κέρδος της εκδρομής ήταν το γεγονός να βλέπω την Γιούλη χωμένη στο iphone χωρίς ίχνος διάθεσης κουβεντούλας...
Αυτή και το wi fi (revenge of the nerds)...
Φοβερός λαός οι Ιάπωνες,μέχρι και την Γιούλη κατάφεραν να κάνουν gadget victim,και για όσους ξέρουν την Γιούλη αυτό σημαίνει πολλά.

Στο βαγόνι,και εννοώ στο κάθε βαγόνι,άπειρος κόσμος χωρίς όμως κάποιος να σε σπρώχνει,χωρίς κάποιος να "ιδρώνει" και γενικότερα χωρίς κάποιος να ακούγεται (πράγμα που με εντυπωσίασε) .
Τόσες ημέρες,τόσες διαδρομές δεν συνάντησα έναν Ιάπωνα να μιλάει μεγαλόφωνα με έναν άλλο(για την ακρίβεια ούτε και ψιθυριστά για να είμαι ειλικρινής).
Η πραγματικότητα του υπερπληθυσμού σαφώς έπαιξε  ρόλο στην διαμόρφωση κανόνων συμπεριφοράς σε όλους τους τομείς.
Τρομάζω στο τι θα γινόταν αν με κάποιο μαγικό τρόπο μετέφερες 10 εκατομμύρια Έλληνες σε αυτή την πόλη ή άλλη αντίστοιχης έκτασης .
Ίσως το resident evil -extinction δημιουργεί κάποιες εικόνες!


Tokyo Metro


Πρώτη στάση Harajuku fashion ,και άμμεσα εντυπωσιασμός από την ποσότητα του όχλου που κινείται ασταμάτητα ,προς όλες τις κατευθύνσεις,καθώς και από τα εκκεντρικά ντυσίματα-αμφιέσεις-στυλιστικές απόψεις νεαρών (και όχι μόνο),κοριτσιών.
Γενικότερα σαφή άποψη για την ηλικία των θηλυκών δεν μπορείς να διαμορφώσεις στην Ιαπωνία...και αυτό είναι γεγονός!

Κατεβαίνοντας την Takeshita -Dori το trendy και το fashionable παίρνουν σάρκα και οστά,και εκεί που πιστεύεις ότι τα έχεις δει όλα ,πάντα υπάρχει αφορμή για να μείνεις άναυδος.
Φυσικά δωρεάν wifi ,και μετά από καιρό κατάλαβα ότι ίσως αυτό προσφέρεται ,έτσι ώστε να κάθονται και μερικοί να σερφάρουν για να μπορούν οι άλλοι να κινούνται...



Serfing Tokyo




Harajuku fashion

Ακριβώς απέναντι (και σταματώντας πρώτα στον ειδικό χώρο που επιτρεπόταν το υπαίθριο κάπνισμα),
ήταν η είσοδος του Meiji Jingu shrine.
Μεγάλο πάρκο ,αποτελούμενο από 120.000 δένδρα,που κάνουν πολύ καλή δουλειά στο να μπλοκάρουν τον θόρυβο της πόλης (δεν είναι δα και τόσο μεγάλος,προσωπικά ποτέ δεν με ενόχλησε).
Στο τέλος του ο Ινδουιστικός ναός στον οποίο είχαμε την τύχη εκτός από τις παραδοσιακά ντυμένες "ιέρειες" ,να παρακολουθήσουμε και έναν παραδοσιακό γάμο.





Tradional wedding


Εγκυκλοπαιδικές γνώσεις...
Οι Ινδουιστικοί ναοί αναφέρονται ως... shrine
Ενώ οι Βουδιστικοί ως...temple


Meiji Jingu shrine


Μπορούσαμε να περπατήσουμε ως την Shibuya ,αλλά βαλθήκαμε να κάνουμε απόσβεση στο ολοήμερο πάσο και έτσι πήραμε το μετρό για μία στάση.
Ο κακός χαμός και εδώ ,με καμμιά 10αριά φανάρια να ανοίγουν ταυτόχρονα και όλος ο λαός της γης να ξεχύνεται για να περάσει απέναντι (μην με ρωτάτε απέναντι για που,για κάπου)...
Καθόμαστε στο άγαλμα του Hachiko (που για όσους δεν ξέρουν είναι το άγαλμα ενός διάσημου σκύλου με παροιμιώδη αφοσίωση στο αφεντικό του-σχετική ταινία με Richard Gere)
Γύρω -γύρω πραγματικά η Times square αλλά Japan...



Ωχ που είναι ο Hachiko...


Να και ο Hachiko...


 Ανεβήκαμε προς το Shibuya 109 building  διάσημο shopping center με απίστευτα μαγαζιά προχωρημένου design.
Πίστευα πως θα απογοητευόταν από τις τιμές...
Έπεσα έξω...!!!

Είχε βραδυάσει ,και κάτι η ρομαντική μου διάθεση,κάτι τα 28.000χλμ που είχαμε διανύσει,κάτι η θάλασσα και το αγόρι μου...είπαμε να φάμε.
'Αντε βγάλε άκρη...
Περάσαμε το Midori sushi τρέχοντας...
Περάσαμε το Kyotako γιατί είχε σαν σπεσιαλιτέ μπάλλες από χταπόδι και δεν...
Και όταν αποφασίσαμε για το Chez Matsuo Soto καταλάβαμε ότι δεν είχαμε την πρέπουσα περιβολή (sic),
 και δειπνήσαμε (ξανάμανά sic) 
σε ένα χαριτωμένο καφέ (χάμπουργκερ,πατάτες gourmet)...



Εκεί που δεν είχαμε τον κώλο...

Αποφασίσαμε να αποτραβηχτούμε γιατί αφενός είχε νυχτώσει για τα καλά ,αφετέρου το λιποθυμικό επεισόδιο από την κούραση ήταν κοντά...

Και πίσω στο ξενοδοχείο ,αφού επικοινωνήσαμε με τα βλαστάρια μας οπτικοακουστικά, φόρεσα την απίστευτη χορηγηθείσα πυτζάμα...και χάρισα στιγμές γέλιου στην σύζυγό μου...



Καληνύχτα...



Συνεχίζεται...


(Ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά  οι καλοκαιρινές διακοπές και η τεμπελιά μου με έχουν φέρει πίσω...) 


Ημέρα 2η... 

Κάτι το jet-lag  ,κάτι η αγωνία να προλάβουμε....ξυπνάμε στις 5.30 και αφού σταματάμε στο starbucks της γειτονιάς μας, (2ο υπόγειο του Ξενοδοχείου),αναχωρούμε για ASAKUSA .
Μετρό και με το που βλέπουμε το φως του Ήλιου...
Kaminarimon gate στην είσοδο του Sesoji Temple



Kaminarimon Gate


Περνάμε την Nakamise Dori (δρόμος γεμάτος μαγαζάκια με σουβενίρ) και αμέσως μετά χανόμαστε στην απεραντοσύνη του Sensoji Temple....
Βγάζουμε φωτογραφίες στις αμυγδαλιές που έχουν κατακλύσει τον χώρο,μας εντυπωσιάζουν τα δείγματα αρχιτεκτονικής των κτηρίων,και πίνουμε νερό (η Γιούλη δηλαδή),των Σαμουράι...









 
Με αυτά και με αυτά (και αφού εύκολα χαζεύεις στα μαγαζάκια  της Nakamise Dori κανά 2ωρο)...η ώρα εχει πάει 11πμ και ο δρόμος μακρύς,έτσι...

2 στάσεις με το μετρό και ...Shinjuku Gyoen
Πρέπει να αναφέρω ότι είναι το πρώτο πάρκο που επισκεφθήκαμε από τα πολλά που υπάρχουν στο Τόκυο,και λογικά αυτό που μας έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση.























 

To Shinjuku Gyoen δημιουργήθηκε κοντα στο 1600 σαν κατοικία του άρχοντα του Τόκυο.
Κατόπιν μετατράπηκε σε βοτανικό κήπο για να μεταβιβαστεί στην αυτοκρατορική οικογένεια το 1903 και να χρησιμοποιηθεί σαν χώρος αναψυχής και διασκέδασης φιλοξενούμενων.
Το πάρκο καταστράφηκε ολοσχερώς στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και ξαναλειτούργησε  το 1949 σαν Δημόσιο πάρκο.

Το πάρκο περιλαμβάνει εκτός των άλλων και έναν Αγγλικό Landscape garden (όπως πολύ εύγλωττα μεταφράζεται στα ελληνικά).











 Ήσυχο δείπνο στην Ginza (αν θυμάμαι καλά) και επιστροφή στο ξενοδοχείο λίγο αργότερα από την 12άτη νυχτερινή !!!
Επικοινωνία με τα βλαστάρια μας οπτικοακουστικά μέσω google hangouts ( πρέπει να τονίσω την σημασία και την αναγκαιότητα του μέσου,αφού για απλή τηλεφωνική επικοινωνία το κόστος ανέρχεται στα 5 ευρώ το λεπτό!).
Επιτέλους χαλάρωση και βαθύς ύπνος με το MTV στα πλατώ να μην καταφέρνει να μας αποπροσανατολίσει...


Ημέρα 3η... 

Ξέρω-ξέρω...."καλά 9 ημέρες στο Τόκυο ,έπρεπε να αφιερώσεις μία ολόκληρη ημέρα στην Disneyland?"
Για μένα ,και ευτυχώς και για την Γιούλη,είναι must see ,must do όσες φορές και αν το έχουμε βιώσει ...οπότε...

35 λεπτά της ώρας και 2 συρμούς του μετρό μακριά 
Tokyo Disneysea για την ακρίβεια,μοναδικό στον κόσμο,εμπνευσμένο από θρύλους και παραδόσεις της θάλασσας.

Ειδική μνεία στο μετρό με θεματικές παραστάσεις Disney φυσικά...











Disneysea  και οι 7 κόσμοι του...



















 

Και όποιος θεωρεί ότι είναι μόνο για παιδιά πρέπει να αναθεωρήσει... Τόσο απλά...


















Tokyo DisneySea is a fantasy theme park in Tokyo Disney Resort that is unique to Japan. 
Inspired by the myths and legends of the sea, Tokyo DisneySea is made up of seven themed ports of call: Mediterranean Harbor, Mystery Island, Mermaid Lagoon, Arabian Coast, Lost River Delta, Port Discovery and American Waterfront. 













Πως πάτε εκεί...


From Maihama Station, take the Disney Resort Monorail to Tokyo Disney Sea Station (10 minutes, 250 yen). Alternatively, you can walk to the park from Maihama Station in about 20 minutes. 

















Hours and Fees

Hours:
Varying hours. Typically from 9:00 to 22:00 (from 8:00 on weekends and holidays).
Admission ends one hour before closing.

Closed:
No closing days

Admission:
6200 yen

































Δείπνο στο Sailing Day Buffet - American Waterfront 
(American ναναι και ότι ναναι...)




Επιστροφή μετά την 12άτη ...νυχτερινή -
 Υποχρεωτικά αναγκαστικό πια...



Ημέρα 4η...30-04-2013 

Οργανωμένη εκδρομή για σήμερα ,ολοήμερη,κόστους 70 ευρώ το άτομο με προορισμό το βουνό Fuji και την λίμνη Ashi

Ξεναγός μας περίμενε στις 8.00 το πρωί να μας μεταφέρει με ταξί σε προκαθορισμένο σημείο αναχώρησης.
Μας εντυπωσίασαν για μια ακόμα φορά η ευγένεια και οι εγκυκλοπαιδικές γνώσεις του οδηγού (άριστος γνώστης της Ελληνικής ιστορίας και παράδοσης και φυσικά της τελευταίας οικονομικής πραγματικότητας) 

 Με πούλμαν λοιπόν έως τον 5ο σταθμό του Fuji στα 2305 μέτρα υψόμετρο (είναι και το πιο ψηλό σημείο που μπορείς να πας οδικώς),γνωστό και ως Fujisan.






 


Αμέσως μετά με τελεφερίκ στην κορυφή Komagatake ,με απίστευτη θέα του βουνού,απίστευτη ομίχλη και κρύο...















Χωρίς περιτή αναμονή ,και με καταιγιστικούς ρυθμούς (μετά από ένα θαυμάσιο γεύμα είναι αλήθεια σε τοπικό θέρετρο),κρουαζιέρα στην λίμνη Ashi - Μοναδική !













 Επιστροφή με το Bullet train στο Τόκυο
 (30 λεπτά με 200 κάτι χιλιόμετρα την ώρα).





Συνεχίζεται....(ελπίζω σύντομα)

Αυτό ..."σύντομα" δεν το λες...(1 χρόνο μετά)


Ημέρα 5η...31.04.2013


Το πρόγραμμα της προπληρωμένης εκδρομής έλεγε μια ολόκληρη ημέρα στο NIKKO (κόστος 80 ευρώ το άτομο)

Το NIKKO βρίσκεται 2 ώρες βόρεια του Τόκυο ,και εκεί συναντάς το περίφημο NIKKO TOSHOGU SHRINE που ουσιαστικά είναι το μαυσωλείο του TOKUGAWA LEYASU πολύ σημαντική προσωπικότητα της Ιαπωνίας ,τα τελευταία 200 χρόνια


Toshogu Shrine


Toshogu Shrine (東照宮, Tōshōgū) is the final resting place of Tokugawa Ieyasu, the founder of the Tokugawa Shogunate that ruled Japan for over 250 years until 1868. Ieyasu is enshrined at Toshogu as the deity Tosho Daigongen, "Great Deity of the East Shining Light". Initially a relatively simple mausoleum, Toshogu was enlarged into the spectacular complex seen today by Ieyasu's grandson Iemitsu during the first half of the 1600s.



The lavishly decorated shrine complex consists of more than a dozen buildings set in a beautiful forest. Countless wood carvings and large amounts of gold leaf were used to decorate the buildings in a way not seen elsewhere in Japan, where simplicity has been traditionally stressed in shrine architecture. Visitors may note that Toshogu contains both Shinto and Buddhistelements. It was common for places of worhsip to contain elements of both religions until theMeiji Period when Shinto was deliberately separated from Buddhism. Across the country, Buddhist elements were removed from shrines and vice versa, but at Toshogu the two religions were so intermingled that the separation was not carried out completely.



Me and the shrine

Among the many buildings at Toshogu, particularly notable ones include a pretty five story pagoda in front of the main entrance gate. The main pillar of the pagoda hangs ten centimeters above ground - an interesting feature installed to combat the lengthening and shrinkage of the wood over time. The interior of the pagoda is only periodically open to visitors at a separate fee.











Εύκολα 3 ώρες πλήρους απασχόλησης...βάλε βγάλε παπούτσια (δεν θα επεκταθώ) και

μισή ώρα για το αντίστοιχο καλοκαιρινό θέρετρο του TOKUGAWA με ενδιάμεσο γεύμα δραστήριων ζώων/ψαριών της θάλασσας που κολυμπούσαν ελεύθερα σε κάτι σούπες
με απροσδιορίστου φύσεως,γεύσης και προέλευσης συστατικά που δεν αγγίξαμε...
(Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά προσπάθησα να σκοτώσω κανά δύο από δαύτα,αλλά αποδείχθηκαν πολύ γρήγορα και έξυπνα για τα ξυλάκια μου>>>)


Πείνα και των γονέων λοιπόν...και με τι διάθεση να δεις και το καλοκαιρινό ανάκτορο του "μεγάλου"...













Άμμεσα επιβίβαση και επίσκεψη των καταρρακτών του KIRIFURI (που δε μου το βγάζεις από το μυαλό ,μπήκαν στο πρόγραμμα για να συμπληρώσουμε καμμιά ώρα ποδαρόδρομου ακόμα----γιατί από καταρράκτες...ΔΕΝ)















Πραγματικά δεν θυμάμαι πως βρέθηκα στο ξενοδοχείο μετά...

Ημέρα 6η...01.05.2013

1η Μαίου
 Εργατική Πρωτομαγιά...αποφασίσαμε...σικ...αποφάσισε δηλαδή να ξυπνήσουμε 4.30 το πρωί για να πάμε στην ψαραγορά ,το μέρος που καθημερινά δημοπρατούνται τεράστιοι τόνοι..
Αποτυχία ...οι Ιάπωνες είναι πιο πρωινοί τύποι από εμάς.
Επίσης αποτυχία στο να φάμε σούσι στα 3 εκπληκτικά,τουλάχιστον κατ'όνομα σουσάδικα της περιοχής,που γινόταν το αδιαχώρητο.

Αποφασισμένοι ,κινούμαστε προς Hamarikyu Gardens 4,5,6 χιλιόμετρα μακρυά,αλλά ποιός μετράει...
Σταματάμε ,να είναι καλά,(δηλαδή ο Θεός να μου κόβει μέρες να του δίνει χρόνια του ανθρώπου) στου Denny's,
όπου για πρώτη φορά τρώω κλασσικό Ιαπωνικό πρωινό...ή τουλάχιστον έτσι το βαπτίζω...




Hamarikyu Gardens αναγκαστικά πια ,μήπως χωνέψουμε και τα του Denny's,που δεν...
και εικόνες ,εικόνες,εικόνες...


















Στην απελπισία μου,πρέπει ήδη να έχω γράψει 15 χιλιόμετρα,βρίσκω ένα καράβι ....Μπαίνω μέσα
Σοφή απόφαση..
Tokyo by the river







Αργότερα μαθαίνω ότι έχουμε χρησιμοποιήσει την Sumida River Line από Hamarikyu προς Asakusa (highly recommented)..

Μετά από αυτόν τον κουραστικό καταιγισμό πληροφοριών λοιπόν ,
που οι περισσότεροι θα διαβάζετε  """σαμουραι,σαμουραι,σαμουραι αιγιαααααα...τον έφαγα τον κερατά τον Τσακ Νορις""""
δεν ξέρω πόσα μετρό ,καράβια και διαστημόπλοια πήραμε για να φθάσουμε στο Ueno Park,
(δεν παραθέτω πάλι φωτογραφίες...το ίδιο εκνευριστικά πράσινο,καθαρό και όμορφο ήταν),αααείχε και Ζωολογικό κήπο με Πάντα ---όχι Fiat---το άλλο PANDA
πρέπει όμως να τονίσω τον πόλεμο με θύματα τεράστια πιάτα από χοληστερινούχα σκευάσματα στο τοπικό Hard Rock Cafe όπου με προσπάθεια βρέθηκε τραπέζι να χωρέσει τους πεινασμένους Ελληναράδες (φέρεεεε)...





Και ναι ,κάπου ενδιάμεσα περάσαμε και από το αυτοκρατορικό παλάτι ....







Στα Ιαπωνικά υπάρχουν τρεις τρόποι για να πεις "σε αγαπώ"...

DAISUKI για τους φίλους και το άτομο που σου αρέσει
AISHITERU για μια πιο σοβαρή σχέση
KOISHITERU για τον άνθρωπο που θέλεις να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί του

Κρίμα που δεν βρήκα και το αντίστοιχο KOISHITERU για χώρες...Θα μου ήταν σίγουρα χρήσιμο !

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

ΣΙΦΝΟΣ



 ΣΙΦΝΟΣ ...ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012






 Η άποψή μου για τα Ελληνικά νησιά είναι μία,συγκεκριμμένη και αναλλοίωτη τα  τελευταία 46 χρόνια του βίου μου....
Η Σαντορίνη ,η Μύκονος και όλα τα άλλα !

Διάφοροι λόγοι ,κυρίως όμως η επιλογή της συγκεκριμένης συζύγου, με αναγκάζουν κάθε χρόνο να στοιβάζομαι σε απίθανους σκυλοπνίχτες με σκοπό την εξερεύνηση της πατρίδας μου.
Προσωπικά κανένα άγχος να επισκεφθώ την Σίφνο ,την Κύθνο ,
την Πύκνο και την Φύκνο αλλά είπαμε ,ο καθένας πρέπει να διαλέγει τις μάχες που έχει κάποιες πιθανότητες να κερδίσει !
Η μάχη της επιλογής καλοκαιρινού προορισμού είναι εκ των προτέρων χαμένη.

Δημοκρατικά συζητάμε και εκείνη αποφασίζει !



Αναζητώντας μια στάλα δροσιάς ...

Σίφνος λοιπόν οικογενειακώς με παρέα δύο βιοπαλαιστές του ιδιωτικού τομέα τον Γιάννη και την Ζωή που είχαν στην κατοχή τους τον Γιώργο και τον Στέφανο από παιδιά ,και τρία εξοχικά στο νησί από ακίνητα !

Και ως εδώ όλα καλά ΑΛΛΑ...

Πρέπει να γίνει ευρέως γνωστό ότι για να φθάσεις σε ένα νησί στην Ελλάδα,εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων,έχεις μόνο μία λύση...
Να στοιβαχτείς με 2,5 εκατομμύρια άλλους δύσμοιρους, ανυποψίαστους σε κάποιο λιμάνι και αφού βριστείς,βρίσεις -σπρωχτείς,σπρώξεις -μποτιλιαριστείς,μποτιλιάρεις να μπλεχτείς σε μία Οδύσσεια   3,4, 15 ωρών για να φθάσεις στον προορισμό σου.
Ενδιάμεσα θα πληρώσεις το τοστ που θα παραγγείλεις ωσάν sushi σολωμού,και αν κάνεις το λάθος και νυστάξεις τον καφέ ωσάν να τον φέρνει Ντελιβεράς από Βραζιλία!

Και αν κάποιος θεωρήσει ότι εδώ τελειώνουν τα προβλήματα θα έπρεπε να βρεθεί στην θέση μου ,να  έχει δίπλα του 4 νήπια που τραγουδούν ¨που που που ,που να πήγε η πουπού¨ για 3 συνεχόμενες ώρες,ενώ ταυτόχρονα αλληλοτραβιούνται πάνω από μια φέτα ψωμί.....Ψωμί για τον Θεό!!!!!


Αλλά είπαμε αναζητώντας μια στάλα δροσιάς...


Φθάσαμε στο λιμάνι της Σίφνου (Καμάρες για όσους αρέσκονται σε ονόματα),βγήκαμε και από τον σκυλοπνίκτη και κατευθυνθήκαμε προς την πρωτεύουσα Απολλωνία ,όπου ο βιοπαλαιστής φίλος μου διατηρούσε τα εξοχικά του. 




 
Απολλωνία


Όποιον και αν ρωτήσεις θα στην περιγράψει με τα πιο γλαφυρά λόγια, γραφική-ολόλευκα σπιτάκια-φρεσκοασβεστωμένες καμάρες.....
ήθελα να'ξερα όλοι αυτοί έχουν βαστάζους για να μεταφέρουν τα μπαγκάζια τους από το parking στα καταλύματά τους?
Το λέω δε αυτό γιατί πρέπει να διανύσεις μια απόσταση 500 μέτρων τουλάχιστον, φορτωμένος σαν γαιδούρι 3μηνης αποστολής στο Θιβέτ,με την μόνη διαφορά ότι εκεί το packing δεν το κάνει η Γιούλη (προς μεγάλη χαρά του γαιδουριού -προφανώς).

Και εδώ παίρνει κυριολεκτικά την θέση της "η στάλα δροσιάς" ,που φυσικά δεν είναι στάλα ,τώρα που το σκέφτομαι ούτε "δροσιάς"....Κάποιος κακεντρεχής σαν και μένα θα μπορούσε να το περιγράψει σαν ... 
ΚΟΥΒΑΛΗΣΑ ΟΛΟ ΜΑΣ ΤΟ ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑ ΠΑΠΙ ΣΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ !!!!



Ο ΛΩΡΕΝΣ ΤΗΣ ΑΡΑΒΙΑΣ...





 
Αν ο David Lean με είχε δει την πρώτη μέρα στις Σαούρες ,να με χτυπά αλύπητα ο ήλιος επί τετραώρου ,προστατευμένος από τις ευχές?  της παρέας για να μην καώ  ,
(ευχές στον βρόντο ,παρεπιπτόντως),
 θα είχε γλυτώσει τα τεράστια έξοδα των γυρισμάτων στο Μαρόκο,και την φαντάζομαι υπερβολική αμοιβή στον Peter O Tool....
για να μην αναφέρω ότι θα ήμουν ήδη κάτοχος του oscar πρώτου ανδρικού ρόλου (που το'χω και απωθημένο).

Με ξεγέλασαν είναι αλήθεια ότι θα βλέπαμε το μοναστήρι της Παναγιάς της Χρυσοπηγής,σκέφτηκα λοιπόν πόσο ήλιο να'χει ένα μοναστήρι 
(απ'ότι θυμάμαι κλειστές είναι αυτές οι εγκαταστάσεις),
αυτό που δεν μου ανέφεραν είναι τα μαύρα γεγονότα...
Το Μοναστήρι ,καταγάλανες παραλίες και νερά...
 και η έρημος της Αραπιάς !

Ο Γιαννάκης ,ο βιοπαλαιστής με μία φωτογραφική μηχανή αεικίνητος να κάνει τα πάντα,
η Γιούλη να απολαμβάνει τους 45 βαθμούς υπό σκιά,
η Ζωή να διαβάζει τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη ,ή κάτι τέτοιο-δεν μας αφορά επί του παρόντος 
και ο yours trully να ψάχνει καράβι να φύγει.


ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΑΛΑ ΔΡΟΣΙΑΣ...καράβι δεν βρέθηκε !


Παναγιά Χρυσοπηγή



The Gang

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ...

Το καθημερινό πρόγραμμα είχε διακυμάνσεις είναι αλήθεια από "απόλαυση" έως "ταλαιπωρία".
Διακυμάνσεις απότομες ,επαναλαμβανόμενες και μερικές φορές απρόβλεπτες.
Για παράδειγμα και σε ότι αφορά το "απρόβλεπτες",ήταν πάντα χαριτωμένο να δεις τι θα κουβαλήσει ο Γιάννης απο τον "Μπάτη"κάθε πρωί...-  200 τυρόπιτες και 320 λουκανικόπιτες ή το αντίθετο?

Όπου "Μπάτης" κλασσικό μαγαζί νησιού από φρέσκες πρωινές σφολιάτες για έναρξη ημέρας έως φοβερό espresso για φιλοσοφικές συζητήσεις απροσδιορίστου περιεχομένου
 το βράδυ !

Γενικότερα στην Απολλωνία μπορείς στρίβοντας στο σωστό σοκάκι να πετύχεις από καταπληκτικά καφέ και παραδοσιακά ταβερνάκια έως gourmet restaurant.

Και φυσικά δεν μπορώ να ξεχάσω το καφενείο του κ.Δρακάκη ,
του κυρ Γιάννη ,φιγούρα του νησιού και ολόκληρων των διακοπών μας! 
(Με διαφορά ο καλύτερος ελληνικός που έχω πιεί).

κ.Γιάννης Δρακάκης




Την πρώτη ημέρα ,είναι αλήθεια ότι έδειξα διαγωγή -
πρωινό ξύπνημα στις 9.00πμ
Μετά κατάλαβα ότι και καθόλου να μην κοιμόμουνα για βράδυ ο Γιάννης θα είχε ξυπνήσει 2 ώρες νωρίτερα και παραδόθηκα.Είχα ένα άγχος για τις τυρόπιτες βέβαια γιατί εξαφανιζόντουσαν γρήγορα αλλά το ξεπέρασα...

Που θα πάμε για μπάνιο?
Μια απορία που ποτέ δεν κατάλαβα στο διάβα των αιώνων...
Τι πάει να πει "που θα πάμε για μπάνιο"
Θα πάμε:
 1.εκεί που έχει 2,5 τόνους σκιά
 2.εκεί που έχει καλό freddo
 3.εκεί που παίζει καλή μουσική

47 χρόνια δεν μπόρεσα να περάσω τα κριτήρια μου σε καμμιά από τις παρέες που συναναστράφηκα,
συμπεριλαμβανομένης της οικογένειάς μου.
Πάντα βάραιναν κάτι ...καθαρή θάλασσα,ωραία παραλία 
και άμμος ,βράχια για βουτιές και άλλες αηδίες...

Και ναι ,πήγαμε και στην Χερρόνησο και στον Πλατύ Γυαλό και φυσικά στην Αγία Μαρίνα  στις Καμάρες αλλά το Lazarou beach was my favourite!


lazarou beach

Κάλυπτε απολύτως τις απαιτήσεις μου σκιά,καφέ ,μουσική 
συν καταπληκτικό μπιφτέκι βούβαλου,βίσωνα ,δεινόσαυρου κάτι τέτοιο...
Είναι το μέρος που έγινε και ο ιστορικός αγώνας water polo 
παιδιά -γονείς....
Γλυτώσαμε τον πνιγμό από τους αντιπάλους ,και στο τέλος είπαμε να πνιχτούμε μεταξύ μας...
(Ο Γιάννης είναι αλήθεια ότι έκανε φιλότιμες προσπάθειες ,αλλά τελικά την γλύτωσα).


Είναι αλήθεια ότι μετά τις 6.00 το απόγευμα ήμουν πιο κεφάτος...
Κάτι ο ήλιος που σιγά -σιγά εξαφανιζόταν,κάτι οι λουκουμάδες και ο 4ος freddo της ημέρας που έμπαινε στο προσκήνιο ,εγώ μες στην καλή χαρά. 


Ο Γιάννης siesta 2ωρη ,που το ονόμαζε ενημέρωση μέσω internet.
Αυτό μεταφραζόταν με ένα laptop πάνω στην κοιλιά του Γιάννη που ροχάλιζε.
Πως ενημερωνόταν μην με ρωτήσετε!

Εγώ την ενημέρωση μέσω internet την έκανα άλλες ώρες...

 
Ενημέρωση μέσω internet...


Ακρότητες ...να θυμηθώ

-45 βαθμούς υπό σκιά και εμέις να παραγγέλνουμε ψάρι σούπα στην Χερρόνησο.

Μετά από ψαρόσουπα...


-Αγώνας Μπάσκετ φιλικός-μέχρι θανάτου 12.00 το βράδυ μετά από ελαφρύ δείπνο που περιελάμβανε και την ανεξήγητη εξαφάνιση ενός αρνιού ,
ψημένου,
σε παιδάκια,
 με τα απαραίτητα συνοδευτικά, 
αλλά φάγαμε και γιαούρτι με μέλι στο τέλος που είναι γνωστό για τις χωνευτικές του ιδιότητες !



Συμπέρασμα...

Λέμε συχνά ότι για να περάσεις καλά χρειάζεσαι καλή παρέα και όχι απαραίτητα το τέλειο μέρος.
Το λέμε ίσως συχνότερα από ότι το εννοούμε και σίγουρα συχνότερα από ότι το βιώνουμε.
Κάποια στιγμή όμως είναι αδύνατον να μην αντιληφθείς την καλοσύνη και την αυθεντικότητα κάποιων ανθρώπων...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ
 ΓΙΑΝΝΗ - ΖΩΗ - ΓΙΩΡΓΟ - ΣΤΕΦΑΝΕ !!!!!





ίσως λίγο πιο πολύ τον Γιάννη ,για 2 λόγους

1) Για τις τυρόπιτες

2) που δε με έπνιξε





Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

ΚΥΠΡΟΣ...Λάρνακα - Λευκωσία









Μην ασχολείστε...
Δεν υπάρχει λόγος...

Καρδίτσα,Αγρίνιο,Τρίκαλα με περισσότερο ενδιαφέρον





Αυτή η ευτυχία πια?




Γκαρσοοοοοοόν...



Τέλος ,και πολύ ασχολήθηκα !

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ...









Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...







Στο τελεφερίκ επικρατούσε μια παράξενη ησυχία που την διατάρασε μόνο ο θόρυβος κύλησης του βαγονιού.Στα 1024 μέτρα περιμένεις να δεις θέα που θα σου κόψει την ανάσα ,αλλά κάτι η ομίχλη κάτι η φιγούρα της μελαχροινής που με κοίταζε δακριτικά αλλά επίμονα δεν με άφηναν να την απολαύσω.

Σε αυτό το πανέμορφο μοναστήρι των Βενεδικτίνων,που σημαίνει "ακανόνιστο βουνό" στα καταλανικά,έπρεπε να έρθω.


Έπρεπε να φθάσω στην Santa Maria de Monserrat,στην μαύρη Μαντόνα,στο άγαλμα "της καθήμενης Παναγιάς με το Ιησού στα γόνατά της", εκεί που τον Μεσαίωνα..

Όχι δεν πρέπει να το πω αυτό,άλλωστε δεν έχει διασταυρωθεί,για την ακρίβεια είναι μόνο ένας θρύλος...ένας θρύλος που με στοιχειώνει όμως 30 χρόνια!

Ας μείνω στον χαρακτηρισμό ,κέντρο προσκυνήματος ,σύμβολο του παγκόσμιου καθολικισμού...

Το βλέμμα της μελαχροινής εξακολουθεί να είναι καρφωμένο επάνω μου...νοιώθω άβολα...όχι φοβισμένα άβολα ,αλλά...




Άγιοι Ανάργυροι , 3 μήνες πριν...







-Η διαδρομή Βερολίνο Όσλο είναι περίπου 900 χιλιόμετρα και αυτό αν χρησιμοποιήσουμε το ferry από το Rostock για Trelleborg.

-Και να μην δούμε την Κοπεγχάγη

-Πρέπει να κάνουμε κάποιες επιλογές,άλλωστε 7 ημέρες είναι ο παράγοντας που δεν πρέπει να ξεχνάμε!

-Τέλη μήπως είναι μεγάλο ταξίδι?

-Φώτη εξαρτάται από το τι θέλουμε να κάνουμε.Για μένα που δεν με αφορά ο προορισμός αλλά το ταξίδι και μόνο,10 άτομα 2 αυτοκίνητα και 1 εβδομάδα περιπέτειας.

(ατέρμονες συζητήσεις 3 ωρών................)


-Μήπως να επιλέγαμε μία ευρωπαική πόλη ?


-Χρήστο είναι άλλο ταξίδι από αυτό που σχεδιάζαμε!

-Ο Πέτρος τι θα προτιμούσε?

-Ο Πέτρος δεν έχει πρόβλημα,πουθενά δεν θέλει να πάει αλλά τι να κάνει που παντρεύτηκε την Χρύσα!

-Μήπως να φθάναμε μέχρι το Γκέτεμποργκ και να κόβαμε λίγο την διαδρομή?

-Και τα φιορδ?Όχι ,όχι τα φιορδ είναι must see,άλλωστε από Γκέτεμποργκ για Όσλο η διαδρομή...

-Για Βαρκελώνη τι λέτε? 6 ήσυχες μέρες στην Βαρκελώνη!

(επιδοκιμασίες της πλειοψηφίας.πανηγυρικές,εγώ άναυδος...)


"6 ήσυχες μέρες στην Βαρκελώνη" ΚΑΛΑ...



 



Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...










13 ψυχές στο βαγόνι ,3 προσκυνητές,1 οικογένεια,2 ζευγάρια,εγώ και η μελαχροινή.


Πλησιάζουμε στο τέλος της διαδρομής και εγώ αισθάνομαι ανακουφισμένος,τον χρειάζομαι τον καθαρό αέρα και την απεραντοσύνη του βουνού,το βλέμμα με περιορίζει.


Επιτέλους βγήκαμε και αμέσως παρατηρώ την πινακίδα που δηλώνει την απόσταση για την Βασιλική του Μοναστηριού,2 ώρες στα δεξιά.


Παίρνω το στενό μονοπάτι και με την άκρη του ματιού μου διακρίνω την μελαχροινή να με ακολουθεί...







Αεροδρόμιο Γενεύης, 5 ημέρες πριν...










-Καλά και έπρεπε να πετάξουμε μέσω Γενεύης με 3 ώρες αναμονής?

-Δεν θυμάμαι να σε χαλάει ,όταν σου εξήγησα την διαφορά της τιμής !

-Καλά τον Μήλιο για πότε τον πήρε ο ύπνος?

-Με την πτήση που μας έφερες ,το περίεργο είναι που δεν μας έχει πάρει όλους ο ύπνος!

-Για οικονομική δυσπραγία,PSI plus,Τρόικα ,έχεις πάρει χαμπάρι...μπρούκλη μου

- Πάλι καλά που δεν μας έκλεισες το πούλμαν που σε πήγε στην Κωνσταντινούπολη

(βλέπε ανάρτηση Κωνσταντινούπολη)

-Ναι είχαν κλείσει και οι business θέσεις και προβληματίσθηκες!

-Καλά 4 ευρώ το μπουκαλάκι το νερό?

-Άλλος λεφτάς.Πάμε να μπούμε στο αεροπλάνο,έχει φρέσκο νερό στις τουαλέτες! 




Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...










Η ιστορία του Montserrat είναι ενδιαφέρουσα. Άρχισε το 880, όταν μια ομάδα παιδιών που ήταν βοσκοί, είδε ένα δυνατό φως να κατεβαίνει από τον ουρανό, στα βουνά του Montserrat. Την ίδια στιγμή τα παιδιά άκουσαν ψαλμωδίες αγγέλων και ουράνια μουσική, που γέμισε τις καρδιές τους χαρά και αγαλίαση.

Έτρεξαν στα σπίτια τους και το είπαν στους γονείς τους, οι οποίοι τα άκουσαν με επιφύλαξη. Γνωρίζοντας όμως ότι ήταν ειλικρινή, πήγαν στο σημείο που τα παιδιά είχαν δει τα οράματα. Για έναν ολόκληρο μήνα οι γονείς ήταν μάρτυρες της ίδιας εμπειρίες που έζησαν και τα παιδιά τους, συμπέρασμα ότι όλο αυτό, ήταν σημάδι από το Θεό. Το όραμα επαναλαμβανόταν στην ίδια θέση σε μια σπηλιά του βουνού Μονασεράτ. Γι΄ αυτό και αποφάσισαν να ερευνήσουν το σπήλαιο. Έτσι βρέθηκε το μικρό άγαλμα της Παναγίας. Ο Μητροπολίτης της Manresa, που παρίστατο κατά την αποκάλυψη, πρότεινε να μεταφερθεί στην Manresa, αλλά το μικρό άγαλμα ήταν τόσο βαρύ που δεν μπορούσε να μεταφερθεί. Έτσι, η Παναγία δήλωσε η ίδια την επιθυμία της να παραμείνει στο Μονσεράτ.




Με αυτές τις σκέψεις κατέβαινα το απότομο δρομάκι με τα πέτρινα σκαλοπάτια.Τόσο στενά και υγρά που ο κίνδυνος του να βρεθείς άμμεσα καμμιά 500αριά μέτρα παρακάτω καραδοκούσε κάθε στιγμή.Και όμως εμένα άλλοι ήταν οι φόβοι μου...




Avinguda Diagonal Βαρκελώνη , 4 ημέρες πριν...










-Παιδιά εντάξει αν αυτό είναι όνομα ,τι να πω...Ναός της αγίας οικογένειας?Για τον θεό!!! 

-Ρε τελειωμένε την La Sagrada Familia δεν θέλεις να δεις?

-Δεν μας παρατάς 2,5 ώρες ουρά για να δω αυτό που δεν μπορούν να τελειώσουν οι άλλοι 150 χρόνια

-Χρειάζονται λέγετε τεράστια ποσά για την ανέγερση!

-Ποια ανέγερση,τεράστια ποσά χρειάζονται για τα ναρκωτικά που παίρνουν οι αρχιτέκτονες....χωρίς ναρκωτικά αυτό το πράγμα δεν σχεδιάζεται!

-Και τώρα που ήρθες τι έχεις να πεις?

- Έχω να πω πότε θα με πάτε για καφέ και κεικ στην la Ramblas...

-Eίσαι πεζός ,άλλωστε σήμερα πρέπει "να βγάλουμε" και το Park Guell καθώς και τα σπίτια του Gaudi

-Εγώ στην el Carmel δεν φθάνω.1.είναι λόφος,2.θέλουμε 2 μετρό από το κέντρο και 3.θέλω καφέ!

-Έχει και εκεί καφέ...

-Αν με πάτε πάλι για frapulato και προσπαθήσετε να με πείσετε ότι είναι καφές ,θα σκοτωθούμε το λέω...

-Πως σου φαίνετε το πάρκο του Guell?

-Ότι ο Gauti έπαιρνε περίεργες ουσίες το ήξερα,το κόλλημα με τους δράκους δεν είχα αντιληφθεί,καθώς και το ότι όταν έφτιαχνε αυτό το ωραίο μπαλκόνι ,χάθηκε να φτιάξει και ένα καφέ!!!!ΕΣΤΩ ΜΕ ΔΡΑΚΟΥΣ

-Και πάρτε το μετρό ,και σταματήστε στην στάση Lesseps με την πράσινη γραμμή l3 και τρίχες....κανείς δεν λέει για τα 350 χιλιόμετρα ποδαρόδρομου μετά

-Είσαι γκρίνιας,τέλος

-Ναι είμαι γκρίνιας που θέλω έναν καφέ.Πάμε ,κανένα άλλο σπίτι δεν είχε ο Gaudi. Και ο Ψωμιάδης τέλος πάντων που χρωστάει και της Μιχαλούς ,λιγότερα σπίτια έχει για να διαφεύγει.Γύρευε τι χρώσταγε ο Gaudi !!!






Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...





Περισσότερη ώρα χαζεύω την μελαχροινή,παρά την μοναδική θέα.70 χιλιόμετρα μακριά η Βαρκελώνη,70 χιλιόμετρα που μοιάζουν ένας ευχάριστος περίπατος από τόσο ψηλά...


Δεν έχει πια τον παραμικρό ενδοιασμό να βρίσκεται πολύ κοντά μου και αυτό μου δίνει την ευκαιρία να διακρίνω με λεπτομέρεια όλα αυτά τα χαρακτηριστικά






Rablas και El Raval 3 ημέρες πριν...





-Πάλι εγώ ο γκρινιάρης,αλλά μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει γιατί περπατάμε 4 ώρες ακατάπαυστα?

-Τι να κάνουμε αυτός είναι ο δρόμος για το Μονζουίκ...

-Αυτός είναι ο δρόμος για το Μονζουίκ,εντάξει ,εμείς γιατί έπρεπε να τον ακολουθήσουμε?

-Γιατί ο λόφος του Μονζουίκ βρίσκεται 213 μέτρα πάνω από το νότιο μέρος της πόλης, άσε που θα δούμε και το κάστρο...

-Και από το φεγγάρι έχει υπέροχη θέα αλλά δεν ξεκίνησε κανείς να πάει με τα πόδια! Και μην μου πεις ναι αλλά εκεί δεν έχει κάστρο ,γιατί θα σε χτυπήσω...

-Υπομονή σε λίγο θα βρούμε το τελεφερίκ,για να κατέβουμε Barcelonetta..

-Αααα ωραία μην ξεχάσουμε να βρούμε και εκεί κανένα μαγαζί τύπου Hoan Miro για να ξανατραβάμε την Χρύσα που θα θέλει να δει την μουτζούρα του κάθε τελειωμένου!

-Απαράδεκτος ....δεν σου άρεσε ούτε το ίδρυμα Hoan Miro, υπέροχη πινακοθήκη!

-Άσε μας ρε Φώτη δέκα άνθρωποι ήταν μέσα και αυτοί ντυμένοι Messi για να τιμήσουν τον πραγματικά μεγάλο άνδρα αυτής της πόλης !

-Είσαι πεζός

-Μετά από 5 ώρες ποδαρόδρομο το έχω ψιλοαντιληφθεί....

-Και η Barcelonetta !

-Ωραίο τελεφερίκ πήραμε ,αν φύσαγε λίγο παραπάνω θα μας έβρισκαν στο Μπιλμπάο,προς μεγάλη χαρά των Βάσκων βέβαια.Και τι κάνουμε ρε Φώτη στην Barcelonetta?

-Eεεε εδώ ,το λιμάνι ,ο κόσμος ..να φάμε ένα παγωτό.

-Μπράβο και να ακούσουμε και την Χιλιανή μπάντα των μεταναστών από το Θιβέτ....ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΤΑ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΑΥΤΑ!

-Και τι θέλεις να κάνουμε?

-Πάμε πάλι στην La Rablas να φάμε παέγια,αυτην την ωραία χωρίς τα ψαρικά!

-Ναι και να βάλουμε την Γιούλη να παραγγείλει για να δούμε αν θα παραιτηθεί και άλλος σερβιτόρος!

-Απλά ξέρω τι θέλω και προσπαθώ να είμαι αναλυτική!

-Εσύ ξέρεις τι θέλεις αλλά γιατί καταλήγεις να τρώς πάντα το δικό μου φαγητό?

-Πάντα έτσι γκρίνιας είσαι?

-Δεν ξέρω ,πρώτη φορά ήρθα στην Βαρκελώνη !




LA ROCA VILLAGE 2 ημέρες πριν...




-30 λεπτά οδήγησης δεν είπες ?

-είπα ,είπα αλλα που να φαντασθώ ότι δεν υπάρχει Ισπανός που να μιλάει αγγλικά !

-Χωρίς διάθεση γκρίνιας είμαστε 3 ώρες στο αυτοκίνητο και προοπτική να βρούμε το outlet δεν υπάρχει !

-Ένα θετικό σχόλιο δεν θα έβλαπτε.

-Τα θετικά σχόλια μου τέλειωσαν όταν μπήκες σε εκείνο τον χωματόδρομο 2 ώρες πριν ,από τον οποίο δεν έχεις καταφέρει να βγείς ακόμα...

-Σταμάτα να είσαι αρνητική.Είδες που τα καταφέραμε.

-ότι κατέβηκες από το βουνό ,τράκαρες με κάθε μορφής πανίδα στο διάβα σου και έριξες 12 μέτρα συρματόπλεγμα το πήρες χαμπάρι !

-Ναι αλλά φθάσαμε ...δεν φθάσαμε?

-Φθάσαμε Τέλη αλλά σε μισή ώρα κλείνουν! Χρύσα προλαβαίνουμε?....Που είναι η Χρύσα?

-Τρέχει να προλάβει τις ευκαιρίες...Έχει μπει σε λειτουργία shopping...

-Να ,να η "τσάντα" που σου έλεγα...

-Μπλέξαμε...




Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...







Έχει μεσημεριάσει και η ορατότητα έχει περιορισθεί στο ένα μέτρο.Τόσο πυκνή ομίχλη είχα να δω από τότε που...

Επιτέλους το μοναστήρι,ένας τεράστιος όγκος που κανονικά θα έπρεπε να είχα διακρίνει πολλή ώρα πριν.

Μια παράξενη ησυχία...

τόσα άτομα και λες και κανείς δεν μιλάει...

σαν να πάγωσε ο χρόνος...









Avinguda Diagonal, Βαρκελώνη 2 ημέρες πριν...








-Πόση ώρα θα τρέχουμε ακόμη ρε Φώτη?

-5 χιλιόμετρα πήγαινε,5 έλα δεν είπαμε?

-Το είπαμε δεν λέω ,αλλά δεν γίνεται να κάνουμε λίγο έκπτωση?

-Κοίτα τι ωραία,δίπλα στην παραλία ,δρόμος μόνο για πεζούς και ποδήλατα.Τουλάχιστον οι Ισπανοί εκμεταλεύτηκαν την Ολυμπιάδα για να τους μείνει και κάτι.

-Και σε μας έμεινε...όχι σε όλους αλλά σε κάποιους πάρα πολλά!

-Και παίζει και ο Παναθηναικός με ισπανικό σκέπαστρο !

-Μου κάνει εντύπωση πάντως ,τόσος κόσμος να περπατά και τόσο λίγα αυτοκίνητα !

-Ενώ εμείς σωστοί...Όσος κόσμος έξω ,τόσα και τα αυτοκίνητα...Δεν μπλέκεσαι !

-Να γυρίσουμε πίσω ,γιατί αν προλάβει ο Χρήστος προβλέπω να μην φθάνει το πρωινό.

-Ναι έχουμε και το check out,και με τους ισπανικούς ρυθμούς θα χρειαστούμε μια κάποια ώρα...




Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...






Σαν να πάγωσε ο χρόνος....



Σαν να πάγωσε ο χρόνος...



Σαν να πάγωσε ο χρόνος..



Σαν να πάγωσε ο χρόνος.




Η φωνή της διαπεραστική,επιτακτική και επίμονη...

ΤΕΛΗηηη δεν καταλαβαίνω τι τρέχεις.

Τόση ώρα προσπαθώ να ακολουθήσω,λες και με αποφεύγεις!


Ξέρεις ζευγάρι είμαστε!




ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ...




1. Όταν φανταστείτε ένα ταξίδι περιπέτειας στα Νορβηγικά φιόρδ ,πραγματοποιήστε το και μην συμβιβαστείται με ένα πενταήμερο   στην Βαρκελώνη !

2. Μην περιμένετε μοναδικά μνημεία τέχνης και ιστορίας.Επικεντρώστε στο κύριο εξαγώγιμο προιόν τους ....την ποδοσφαιρική ομάδα !

3. Η αναμονή 2,5 ωρών για την είσοδο στην La Sagrada Familia αξίζει μόνο αν σπουδάζεις συντηρητής έργων τέχνης με πτυχιακή εργασία το συγκεκριμμένο θέμα !

4. Παέγια ,τάπας τρίχες...

5. Seat Ibiza ...τρίχες

6. Η Βαρκελώνη δεν με εντυπωσίασε και θεωρώ ότι μία φορά είναι υπεραρκετή !





 
και τέλος...








 






Αν επιλέξετε το ερωτικό σενάριο

"ο Αρχαιολόγος και η καυτή κατάσκοπος",

φροντίστε να μην βρεθείτε στην

Santa Maria de Monserat,

και επίσης να έχετε ενημερώσει σχετικά την δικιά σας Γιούλη !





Ουφ επιτέλους το τέλειωσα αυτό ...