ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ...

Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...

Στο τελεφερίκ επικρατούσε μια παράξενη ησυχία που την διατάρασε μόνο ο θόρυβος κύλησης του βαγονιού.Στα 1024 μέτρα περιμένεις να δεις θέα που θα σου κόψει την ανάσα ,αλλά κάτι η ομίχλη κάτι η φιγούρα της μελαχροινής που με κοίταζε δακριτικά αλλά επίμονα δεν με άφηναν να την απολαύσω.

Σε αυτό το πανέμορφο μοναστήρι των Βενεδικτίνων,που σημαίνει "ακανόνιστο βουνό" στα καταλανικά,έπρεπε να έρθω.

Έπρεπε να φθάσω στην Santa Maria de Monserrat,στην μαύρη Μαντόνα,στο άγαλμα "της καθήμενης Παναγιάς με το Ιησού στα γόνατά της", εκεί που τον Μεσαίωνα..

Όχι δεν πρέπει να το πω αυτό,άλλωστε δεν έχει διασταυρωθεί,για την ακρίβεια είναι μόνο ένας θρύλος...ένας θρύλος που με στοιχειώνει όμως 30 χρόνια!

Ας μείνω στον χαρακτηρισμό ,κέντρο προσκυνήματος ,σύμβολο του παγκόσμιου καθολικισμού...

Το βλέμμα της μελαχροινής εξακολουθεί να είναι καρφωμένο επάνω μου...νοιώθω άβολα...όχι φοβισμένα άβολα ,αλλά...



Άγιοι Ανάργυροι , 3 μήνες πριν...

-Η διαδρομή Βερολίνο Όσλο είναι περίπου 900 χιλιόμετρα και αυτό αν χρησιμοποιήσουμε το ferry από το Rostock για Trelleborg.

-Και να μην δούμε την Κοπεγχάγη

-Πρέπει να κάνουμε κάποιες επιλογές,άλλωστε 7 ημέρες είναι ο παράγοντας που δεν πρέπει να ξεχνάμε!

-Τέλη μήπως είναι μεγάλο ταξίδι?

-Φώτη εξαρτάται από το τι θέλουμε να κάνουμε.Για μένα που δεν με αφορά ο προορισμός αλλά το ταξίδι και μόνο,10 άτομα 2 αυτοκίνητα και 1 εβδομάδα περιπέτειας.

(ατέρμονες συζητήσεις 3 ωρών................)

-Μήπως να επιλέγαμε μία ευρωπαική πόλη ?

-Χρήστο είναι άλλο ταξίδι από αυτό που σχεδιάζαμε!

-Ο Πέτρος τι θα προτιμούσε?

-Ο Πέτρος δεν έχει πρόβλημα,πουθενά δεν θέλει να πάει αλλά τι να κάνει που παντρεύτηκε την Χρύσα!

-Μήπως να φθάναμε μέχρι το Γκέτεμποργκ και να κόβαμε λίγο την διαδρομή?

-Και τα φιορδ?Όχι ,όχι τα φιορδ είναι must see,άλλωστε από Γκέτεμποργκ για Όσλο η διαδρομή...

-Για Βαρκελώνη τι λέτε? 6 ήσυχες μέρες στην Βαρκελώνη!

(επιδοκιμασίες της πλειοψηφίας.πανηγυρικές,εγώ άναυδος...)

"6 ήσυχες μέρες στην Βαρκελώνη" ΚΑΛΑ...


 



Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...

13 ψυχές στο βαγόνι ,3 προσκυνητές,1 οικογένεια,2 ζευγάρια,εγώ και η μελαχροινή.


Πλησιάζουμε στο τέλος της διαδρομής και εγώ αισθάνομαι ανακουφισμένος,τον χρειάζομαι τον καθαρό αέρα και την απεραντοσύνη του βουνού,το βλέμμα με περιορίζει.


Επιτέλους βγήκαμε και αμέσως παρατηρώ την πινακίδα που δηλώνει την απόσταση για την Βασιλική του Μοναστηριού,2 ώρες στα δεξιά.


Παίρνω το στενό μονοπάτι και με την άκρη του ματιού μου διακρίνω την μελαχροινή να με ακολουθεί...






Αεροδρόμιο Γενεύης, 5 ημέρες πριν...

-Καλά και έπρεπε να πετάξουμε μέσω Γενεύης με 3 ώρες αναμονής?

-Δεν θυμάμαι να σε χαλάει ,όταν σου εξήγησα την διαφορά της τιμής !

-Καλά τον Μήλιο για πότε τον πήρε ο ύπνος?

-Με την πτήση που μας έφερες ,το περίεργο είναι που δεν μας έχει πάρει όλους ο ύπνος!

-Για οικονομική δυσπραγία,PSI plus,Τρόικα ,έχεις πάρει χαμπάρι...μπρούκλη μου

- Πάλι καλά που δεν μας έκλεισες το πούλμαν που σε πήγε στην Κωνσταντινούπολη

(βλέπε ανάρτηση Κωνσταντινούπολη)

-Ναι είχαν κλείσει και οι business θέσεις και προβληματίσθηκες!

-Καλά 4 ευρώ το μπουκαλάκι το νερό?

-Άλλος λεφτάς.Πάμε να μπούμε στο αεροπλάνο,έχει φρέσκο νερό στις τουαλέτες! 



Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...

Η ιστορία του Montserrat είναι ενδιαφέρουσα. Άρχισε το 880, όταν μια ομάδα παιδιών που ήταν βοσκοί, είδε ένα δυνατό φως να κατεβαίνει από τον ουρανό, στα βουνά του Montserrat. Την ίδια στιγμή τα παιδιά άκουσαν ψαλμωδίες αγγέλων και ουράνια μουσική, που γέμισε τις καρδιές τους χαρά και αγαλίαση.

Έτρεξαν στα σπίτια τους και το είπαν στους γονείς τους, οι οποίοι τα άκουσαν με επιφύλαξη. Γνωρίζοντας όμως ότι ήταν ειλικρινή, πήγαν στο σημείο που τα παιδιά είχαν δει τα οράματα. Για έναν ολόκληρο μήνα οι γονείς ήταν μάρτυρες της ίδιας εμπειρίες που έζησαν και τα παιδιά τους, συμπέρασμα ότι όλο αυτό, ήταν σημάδι από το Θεό. Το όραμα επαναλαμβανόταν στην ίδια θέση σε μια σπηλιά του βουνού Μονασεράτ. Γι΄ αυτό και αποφάσισαν να ερευνήσουν το σπήλαιο. Έτσι βρέθηκε το μικρό άγαλμα της Παναγίας. Ο Μητροπολίτης της Manresa, που παρίστατο κατά την αποκάλυψη, πρότεινε να μεταφερθεί στην Manresa, αλλά το μικρό άγαλμα ήταν τόσο βαρύ που δεν μπορούσε να μεταφερθεί. Έτσι, η Παναγία δήλωσε η ίδια την επιθυμία της να παραμείνει στο Μονσεράτ.



Με αυτές τις σκέψεις κατέβαινα το απότομο δρομάκι με τα πέτρινα σκαλοπάτια.Τόσο στενά και υγρά που ο κίνδυνος του να βρεθείς άμμεσα καμμιά 500αριά μέτρα παρακάτω καραδοκούσε κάθε στιγμή.Και όμως εμένα άλλοι ήταν οι φόβοι μου...



Avinguda Diagonal Βαρκελώνη , 4 ημέρες πριν...

-Παιδιά εντάξει αν αυτό είναι όνομα ,τι να πω...Ναός της αγίας οικογένειας?Για τον θεό!!! 

-Ρε τελειωμένε την La Sagrada Familia δεν θέλεις να δεις?

-Δεν μας παρατάς 2,5 ώρες ουρά για να δω αυτό που δεν μπορούν να τελειώσουν οι άλλοι 150 χρόνια

-Χρειάζονται λέγετε τεράστια ποσά για την ανέγερση!

-Ποια ανέγερση,τεράστια ποσά χρειάζονται για τα ναρκωτικά που παίρνουν οι αρχιτέκτονες....χωρίς ναρκωτικά αυτό το πράγμα δεν σχεδιάζεται!

-Και τώρα που ήρθες τι έχεις να πεις?

- Έχω να πω πότε θα με πάτε για καφέ και κεικ στην la Ramblas...

-Eίσαι πεζός ,άλλωστε σήμερα πρέπει "να βγάλουμε" και το Park Guell καθώς και τα σπίτια του Gaudi

-Εγώ στην el Carmel δεν φθάνω.1.είναι λόφος,2.θέλουμε 2 μετρό από το κέντρο και 3.θέλω καφέ!

-Έχει και εκεί καφέ...

-Αν με πάτε πάλι για frapulato και προσπαθήσετε να με πείσετε ότι είναι καφές ,θα σκοτωθούμε το λέω...

-Πως σου φαίνετε το πάρκο του Guell?

-Ότι ο Gauti έπαιρνε περίεργες ουσίες το ήξερα,το κόλλημα με τους δράκους δεν είχα αντιληφθεί,καθώς και το ότι όταν έφτιαχνε αυτό το ωραίο μπαλκόνι ,χάθηκε να φτιάξει και ένα καφέ!!!!ΕΣΤΩ ΜΕ ΔΡΑΚΟΥΣ

-Και πάρτε το μετρό ,και σταματήστε στην στάση Lesseps με την πράσινη γραμμή l3 και τρίχες....κανείς δεν λέει για τα 350 χιλιόμετρα ποδαρόδρομου μετά

-Είσαι γκρίνιας,τέλος

-Ναι είμαι γκρίνιας που θέλω έναν καφέ.Πάμε ,κανένα άλλο σπίτι δεν είχε ο Gaudi. Και ο Ψωμιάδης τέλος πάντων που χρωστάει και της Μιχαλούς ,λιγότερα σπίτια έχει για να διαφεύγει.Γύρευε τι χρώσταγε ο Gaudi !!!





Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...

Περισσότερη ώρα χαζεύω την μελαχροινή,παρά την μοναδική θέα.70 χιλιόμετρα μακριά η Βαρκελώνη,70 χιλιόμετρα που μοιάζουν ένας ευχάριστος περίπατος από τόσο ψηλά...


Δεν έχει πια τον παραμικρό ενδοιασμό να βρίσκεται πολύ κοντά μου και αυτό μου δίνει την ευκαιρία να διακρίνω με λεπτομέρεια όλα αυτά τα χαρακτηριστικά





Rablas και El Raval 3 ημέρες πριν...

-Πάλι εγώ ο γκρινιάρης,αλλά μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει γιατί περπατάμε 4 ώρες ακατάπαυστα?

-Τι να κάνουμε αυτός είναι ο δρόμος για το Μονζουίκ...

-Αυτός είναι ο δρόμος για το Μονζουίκ,εντάξει ,εμείς γιατί έπρεπε να τον ακολουθήσουμε?

-Γιατί ο λόφος του Μονζουίκ βρίσκεται 213 μέτρα πάνω από το νότιο μέρος της πόλης, άσε που θα δούμε και το κάστρο...

-Και από το φεγγάρι έχει υπέροχη θέα αλλά δεν ξεκίνησε κανείς να πάει με τα πόδια! Και μην μου πεις ναι αλλά εκεί δεν έχει κάστρο ,γιατί θα σε χτυπήσω...

-Υπομονή σε λίγο θα βρούμε το τελεφερίκ,για να κατέβουμε Barcelonetta..

-Αααα ωραία μην ξεχάσουμε να βρούμε και εκεί κανένα μαγαζί τύπου Hoan Miro για να ξανατραβάμε την Χρύσα που θα θέλει να δει την μουτζούρα του κάθε τελειωμένου!

-Απαράδεκτος ....δεν σου άρεσε ούτε το ίδρυμα Hoan Miro, υπέροχη πινακοθήκη!

-Άσε μας ρε Φώτη δέκα άνθρωποι ήταν μέσα και αυτοί ντυμένοι Messi για να τιμήσουν τον πραγματικά μεγάλο άνδρα αυτής της πόλης !

-Είσαι πεζός

-Μετά από 5 ώρες ποδαρόδρομο το έχω ψιλοαντιληφθεί....

-Και η Barcelonetta !

-Ωραίο τελεφερίκ πήραμε ,αν φύσαγε λίγο παραπάνω θα μας έβρισκαν στο Μπιλμπάο,προς μεγάλη χαρά των Βάσκων βέβαια.Και τι κάνουμε ρε Φώτη στην Barcelonetta?

-Eεεε εδώ ,το λιμάνι ,ο κόσμος ..να φάμε ένα παγωτό.

-Μπράβο και να ακούσουμε και την Χιλιανή μπάντα των μεταναστών από το Θιβέτ....ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΤΑ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΑΥΤΑ!

-Και τι θέλεις να κάνουμε?

-Πάμε πάλι στην La Rablas να φάμε παέγια,αυτην την ωραία χωρίς τα ψαρικά!

-Ναι και να βάλουμε την Γιούλη να παραγγείλει για να δούμε αν θα παραιτηθεί και άλλος σερβιτόρος!

-Απλά ξέρω τι θέλω και προσπαθώ να είμαι αναλυτική!

-Εσύ ξέρεις τι θέλεις αλλά γιατί καταλήγεις να τρώς πάντα το δικό μου φαγητό?

-Πάντα έτσι γκρίνιας είσαι?

-Δεν ξέρω ,πρώτη φορά ήρθα στην Βαρκελώνη !



LA ROCA VILLAGE 2 ημέρες πριν...

-30 λεπτά οδήγησης δεν είπες ?

-είπα ,είπα αλλα που να φαντασθώ ότι δεν υπάρχει Ισπανός που να μιλάει αγγλικά !

-Χωρίς διάθεση γκρίνιας είμαστε 3 ώρες στο αυτοκίνητο και προοπτική να βρούμε το outlet δεν υπάρχει !

-Ένα θετικό σχόλιο δεν θα έβλαπτε.

-Τα θετικά σχόλια μου τέλειωσαν όταν μπήκες σε εκείνο τον χωματόδρομο 2 ώρες πριν ,από τον οποίο δεν έχεις καταφέρει να βγείς ακόμα...

-Σταμάτα να είσαι αρνητική.Είδες που τα καταφέραμε.

-ότι κατέβηκες από το βουνό ,τράκαρες με κάθε μορφής πανίδα στο διάβα σου και έριξες 12 μέτρα συρματόπλεγμα το πήρες χαμπάρι !

-Ναι αλλά φθάσαμε ...δεν φθάσαμε?

-Φθάσαμε Τέλη αλλά σε μισή ώρα κλείνουν! Χρύσα προλαβαίνουμε?....Που είναι η Χρύσα?

-Τρέχει να προλάβει τις ευκαιρίες...Έχει μπει σε λειτουργία shopping...

-Να ,να η "τσάντα" που σου έλεγα...

-Μπλέξαμε...



Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...

Έχει μεσημεριάσει και η ορατότητα έχει περιορισθεί στο ένα μέτρο.Τόσο πυκνή ομίχλη είχα να δω από τότε που...

Επιτέλους το μοναστήρι,ένας τεράστιος όγκος που κανονικά θα έπρεπε να είχα διακρίνει πολλή ώρα πριν.

Μια παράξενη ησυχία...

τόσα άτομα και λες και κανείς δεν μιλάει...

σαν να πάγωσε ο χρόνος...








Avinguda Diagonal, Βαρκελώνη 2 ημέρες πριν...

-Πόση ώρα θα τρέχουμε ακόμη ρε Φώτη?

-5 χιλιόμετρα πήγαινε,5 έλα δεν είπαμε?

-Το είπαμε δεν λέω ,αλλά δεν γίνεται να κάνουμε λίγο έκπτωση?

-Κοίτα τι ωραία,δίπλα στην παραλία ,δρόμος μόνο για πεζούς και ποδήλατα.Τουλάχιστον οι Ισπανοί εκμεταλεύτηκαν την Ολυμπιάδα για να τους μείνει και κάτι.

-Και σε μας έμεινε...όχι σε όλους αλλά σε κάποιους πάρα πολλά!

-Και παίζει και ο Παναθηναικός με ισπανικό σκέπαστρο !

-Μου κάνει εντύπωση πάντως ,τόσος κόσμος να περπατά και τόσο λίγα αυτοκίνητα !

-Ενώ εμείς σωστοί...Όσος κόσμος έξω ,τόσα και τα αυτοκίνητα...Δεν μπλέκεσαι !

-Να γυρίσουμε πίσω ,γιατί αν προλάβει ο Χρήστος προβλέπω να μην φθάνει το πρωινό.

-Ναι έχουμε και το check out,και με τους ισπανικούς ρυθμούς θα χρειαστούμε μια κάποια ώρα...



Santa Maria de Monserat , Ιούλιος 2011...

Σαν να πάγωσε ο χρόνος....



Σαν να πάγωσε ο χρόνος...



Σαν να πάγωσε ο χρόνος..



Σαν να πάγωσε ο χρόνος.




Η φωνή της διαπεραστική,επιτακτική και επίμονη...

ΤΕΛΗηηη δεν καταλαβαίνω τι τρέχεις.

Τόση ώρα προσπαθώ να ακολουθήσω,λες και με αποφεύγεις!


Ξέρεις ζευγάρι είμαστε!



ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ...

1. Όταν φανταστείτε ένα ταξίδι περιπέτειας στα Νορβηγικά φιόρδ ,πραγματοποιήστε το και μην συμβιβαστείται με ένα πενταήμερο   στην Βαρκελώνη !

2. Μην περιμένετε μοναδικά μνημεία τέχνης και ιστορίας.Επικεντρώστε στο κύριο εξαγώγιμο προιόν τους ....την ποδοσφαιρική ομάδα !

3. Η αναμονή 2,5 ωρών για την είσοδο στην La Sagrada Familia αξίζει μόνο αν σπουδάζεις συντηρητής έργων τέχνης με πτυχιακή εργασία το συγκεκριμμένο θέμα !

4. Παέγια ,τάπας τρίχες...

5. Seat Ibiza ...τρίχες

6. Η Βαρκελώνη δεν με εντυπωσίασε και θεωρώ ότι μία φορά είναι υπεραρκετή !




 
και τέλος...

 





Αν επιλέξετε το ερωτικό σενάριο

"ο Αρχαιολόγος και η καυτή κατάσκοπος",

φροντίστε να μην βρεθείτε στην

Santa Maria de Monserat,

και επίσης να έχετε ενημερώσει σχετικά την δικιά σας Γιούλη !




Ουφ επιτέλους το τέλειωσα αυτό ...

ΠΑΞΟΙ...

Ιούλιος 2011 και η απόφαση είχε παρθεί,η μπίλια των καλοκαιρινών διακοπών είχε σταματήσει στους Παξούς.

Στο μυαλό μου ,μιας και ήμουν σχετικά αδιάφορος,ήταν ένα ταξίδι περιπέτειας με αρκετές στάσεις.

Σχέδια για rafting στον Αχέρωντα,διαμονή στην Πάργα και στα Σύβοτα.Κατάφερα μόνο το τελευταίο,και δεν το μετάνοιωσα καθόλου.

The islands of Paxi are a cluster of islands and skerries. The main islands are Paxi and Antipaxi, and the cluster includes smaller ones like Mogonissi, Panagia, Kaltsionissi, etc. Paxi are 7 miles south of the Kerkyra (Corfu) and 12 miles from Parga in Epirus.

Gaios is the main town and a natural anchorage, as well as other bays such as Ozias, Logos and Lakka in Paxi, and Agrapidia in Antipaxi.

Μετά από ένα εξάωρο ταξίδι μέχρι την Ηγουμενίτσα και άλλη μιάμιση ώρα με το καράβι βρίσκεσαι στους Παξούς.Μας πήρε ακριβώς μισή ώρα να βρούμε κατάλυμα και λίγο περισσότερο να νοικιάσουμε βάρκα.

Στο πρώτο video αναφέρονται τεχνικές προετοιμασίας σκάφους από έμπειρο προσωπικό!

Ο απόπλους...

 

Port of Gaia ,starting the excursion

The islands are a heaven on earth: wonderful geological formations (arches, caves, etc.) endless olive groves, innumerable monasteries (about 64), hot springs, windmills, spotless beaches with turquoise waters and a rich cultural heritage. 'Ellinospita' is also a very interesting sight in Paxi. It is a settlement built of stone and slates in a rough area on the West for reasons of protection from the pirates.

Εδώ είναι έκδηλος ο ενθουσιασμός του καπετάνιου καθώς η εμπειρία είναι μοναδική...

Καπετάν Τέλης ...ο Ελβετός

                                    Cruising around the island

According to Mythology, Poseidon created the island of Paxi cutting out with his trident a piece of land from Kerkyra (Corfu) in order to shelter his love for Amphitrite. The first inhabitants were Greek speakers Epirots and the first colonists were the Phoenicians.

The history of Paxi is similar to the history of Corfu. Andegavi, Venetians, French, Russians, Turks were some of its rulers throughout the centuries. On May 21 1864 Paxi merged with free Greece.





Εξειδικευμένοι χειρισμοί μεγάλης ακρίβειας ,παρακαλώ μην το δοκιμάσετε σπίτι!
                              Κάτω από την αψίδα...

Today Paxi islands are a tourist resort that attracts thousands of tourists every year. The modern tourist facilities, the natural beauties and the kind and hospitable locals ensure perfect holidays on the islands. There are lovely beaches in Paxi, such as Kamini, Agia Marina, Gianna, Charami, Kanoni, Avlaki, Galazio, etc., and in Antipaxi as well (Vrika, Voutoubmi, etc.) Don't miss to visit the sea caves around Paxi and Mogonissi by boat. The spectacle is really amazing. 

   Πηγή....www.europe-greece.com




Κλασσική πλάκα στον Γιάννη τον φίλο μου που είναι απορίας άξιον ...πως με ανέχετε ακόμα... 
                               
                            Οι 2 εναλλακτικές...

                                      Port of Lakka
                                          

Αντίστοιχη πλάκα στην Έφη για την οποία είμαι σίγουρος ότι θα το πληρώσω...

                               Η ζωή δεν τελειώνει στα 70...

                                      Port of Lakka again...

Άγνωστη παραλία στην οποία πάλι βρίσκω θέμα συζήτησης...

                                            Ο Μαλλιάς...

Μπλε σπηλιές στους Παξούς...

                             Οι μπλε σπηλιές...

                                           Blue Caves







Για αυτό το video είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος.Είναι από τις ελάχιστες φορές που περιαυτολογώ,(όποιος γελάσει χάθηκε),αλλά πραγματικά πρόκειται να δείτε τεχνικές αγκυροβόλησης, άγνωστες στο πλατύ κοινό.

Η Άγκυρα...

                                     Το Δέσιμο στον "Φάνη"...

                                            Τίτλοι Τέλους...

Είπαμε...Τίτλοι Τέλους !

Early 50's and rising... Things for me to remember...

Early 50's and rising...

 Things for me to remember... 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Η Κωνσταντινούπολη πάντα ήταν προσφιλής προορισμός για τους Έλληνες.
Κάτι τα φθηνά δερμάτινα,
κάτι η Φόρμουλα 1 και η δίψα του Έλληνα για αγώνες αυτοκινήτου,
ίσως ακόμα και το γαμώτο να δούμε επιτέλους αυτό που δικαιωματικά είναι δικό μας...
Τίποτα από όλα δεν με έσπρωξε να ξεκινήσω,όταν όμως...




ΜΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΘΗΚΕ Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΑΩ ΟΔΙΚΩΣ ΜΕ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ
ΚΑΙ Η ΔΙΑΜΟΝΗ ΜΟΥ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΦΗΜΗΣ HAMIDYE ,
ΜΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΛΑΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ,  ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΩ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ !

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ : ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη...


Για την Ιθάκη δεν ξέρω,μια φορά πήγα με μηχανή,αλλά το 24ωρο ταξίδι στην πόλη με λεωφορείο με άφησε με φοβίες και ανασφάλειες!
Από την αρχή δεν πήγε τίποτα καλά ,μάζωξη των συνοδοιπόρων στην Ομόνοια 4.30 το πρωί και επιβίβαση στα λεωφορεία.

ΤΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ...

Αν σας εντυπωσιάζει η κατασκευή και ο τύπος του μεταφορικού μέσου πρέπει να σας ενημερώσω ότι η κρίση για μας τους Δημοσίους υπαλλήλους του Υπουργείου Υγείας έχει έρθει πιο γρήγορα από τους υπόλοιπους!
Μαζί μου ο φίλος,συνταξιδευτής, αρχοντικός Γιάννης  γνωστός και ως "περιπέτειας"
Ταξίδευε "ελαφριά" όπως πάντα έχοντας τα απολύτως απαραίτητα: 1 βαλίτσα ρούχα ,1βαλίτσα παπούτσια,1 βαλίτσα καλλυντικά (η ομορφιά έχει και τα μυστκά της).

Ξεκινήσαμε και ακριβώς στα διόδια,τα πρώτα ,κουράστηκα!
Κάτι τα 170 ευρώ (τόσο στοίχισε η εκδρομή ΣΥΝΟΛΙΚΑ), κάτι η γαλήνια έκφραση του φίλου μου μου έδωσε κουράγιο να συνεχίσω αδιαμαρτύρητα για άλλα 6 λεπτά.Μετά άρχισα την γκρίνια και το έριξα στο φαί!Αφού έφαγα όλο το δισάκι που μου είχε προμηθεύσει η σύζυγος και μοναδική αγάπη της ζωής μου,μάνα των παιδιών μου και ουρανός και αστέρια μου---πλατιάζω----,
έπεσα στο φαγητό συνταξιδευτών γνωστών και αγνώστων.
Όταν εξαντλήθηκαν και αυτά βρήκα λύση στις προγραμματισμένες στάσεις σε gourmet restaurant ,σικ,
της εθνικής.

Gourmet Restaurant...

 

Πόσο να φας και πόσες αντοχές να έχει το ανοσοποιητικό σου σύστημα ενάντια στις δηλητηριάσεις...

Έχω βαρεθεί και δεν γουστάρω...

Για έναν περίεργο λόγο οι μόνες λέξεις που γυρνάνε στο κεφάλι μου είναι απόγνωση και απελπισία.

Σταματάμε σε διάφορα γραφικά και παντελώς αδιάφορα σημεία που οι ιθαγενείς αποκλείεται να είναι Έλληνες.

Εγώ εντωμεταξύ έχω βρει την λύση...ΚΟΙΜΑΜΑΙ. Με  εφιάλτες, αλλά κοιμάμαι!

 Αντιλαμβάνομαι ,μέσα στην δυστυχία μου ,κάποια αλλαγή ...

Έχουμε φθάσει στα σύνορα...Κατεβαίνω...Μέγα λάθος...

Τα κουνούπια έχουν το μέγεθος σπουργιτιού με την μόνη διαφορά ότι είναι πιο ανθεκτικά στα χτυπήματα! Μας πίνουν το αίμα με ρυθμούς μετάγγισης...Δεν ξέρω αν με νοιάζει καν η επιβίωση...

 3, 4, 5 ώρες μετά -ποιός δίνει σημασία- ξεκινάμε και πάλι.

Έχω πάρει τις αποφάσεις μου ,θα πηδήξω εν κινήσει με την ελπίδα να με χτυπήσει κάποιος διερχόμενος οδηγός.

 

Ώρα 12.00 το βράδυ ,ο Γιαννάκης μέσα στην τρελλή χαρά να διαβάζει ελληνοτουρκικό λεξικό!

Ήθελε να εντυπωσιάσει ζητώντας την μπριζόλα του καλοψημένη,στην τοπική διάλεκτο...που να ήξερε ο δυστυχής ότι όλοι στην πόλη μιλάνε ελληνικά  -  "κουμπάρε" και "Γιώργο" βέβαια αλλά μιλάνε!

 

Ώρα 12.05 το βράδυ και θεωρώ ότι οι στιγμές αγωνίας μου τελειώνουν όπου νάναι....

Έρχεται το τελειωτικό χτύπημα ,αυτό που πραγματικά ακόμα και σήμερα δεν ξέρω πως ξεπέρασα...

Η τηλεόραση του πούλμαν ανοίγει ,και μια ταινία από τα παλιά "ΤΟ ΞΥΛΟ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ"  Αλίκη Βουγιουκλάκη,Δημήτρης Παπαμιχαήλ....Ψάχνοντας εναγωνίως κάποιο αιχμηρό αντικείμενο για να πέσω πάνω του με φόρα ο κόσμος δειλά στην αρχή είναι αλήθεια,δυνατότερα αμέσως μετά τραγουδά "νιάου βρε γατούλα"

 

 

 ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ,

ΑΙΧΜΗΡΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ,
ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ ΑΡΓΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ.   
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩΩΩΩ!!!!!

Οι επόμενες 2 ώρες είναι θολές αναμνησιακά,προφανώς λιποθύμησα ή κάτι τέτοιο...

Ώρα 02.15 το πρωί φθάνουμε στο ξενοδοχείο και πραγματικά το θέαμα είναι μοναδικό..

 Τουλάχιστον μας αποζημίωσε το επίσημο δείπνο που είχαν ετοιμάσει προς τιμή μας...

Σαλάτες ,υπολλείματα άλλων ημερών ,αλλά φρεσκαρισμένες δεν μπορώ να πω,οι άνθρωποι, θυσία....

και μακαρονάδα ορφανή με μπόλικο κέτσαπ για να μας πιάσει...

Θυμάμαι μόνο μια φορά στην ζωή μου ανάλογο δείπνο...

Βιετνάμ ,στον πόλεμο,όταν τρώγαμε ωμά ποντίκια στις σήραγγες και μας βομβάρδιζαν οι Αμερικάνοι..

(δεν θα επεκταθώ στο γεγονός ,άλλη φορά) 

Το δωμάτιο άψογο,ευρύχωρο,ευάερο,ευήλιο και παγκόσμια πρωτοτυπία για να το τεστάρει η διεύθυνση είχε στείλει "αναμμένο" ζευγάρι να ξαπλώσει στο κρεβάτι μου για τα περαιτέρω ,καμμιά ωρίτσα πριν φθάσουμε!Επίσης για να καταλάβω και το ενδιαφέρον τους το είχαν αφήσει και απείρακτο μετά.  ΟΧΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ!

Πριν λιποθυμήσω και πάλι (γενικά έπεσε πολύ λιποθυμία),θυμάμαι να παρακαλάω με το απαραίτητο εικοσάρικο,μία καμαριέρα να μου αλλάζει καθημερινά σεντόνια.Την έπεισα όχι εγώ ,μάλλον το εικοσάρικο...

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η ΔΙΑΜΟΝΗ

Ο ύπνος μετά από έντονη σεξουαλική δραστηριότητα ,(ενεργητική ή παθητική - το δεύτερο στην περίπτωσή μας),είναι βαθύς,γαλήνιος ,απολαυστικός...
Η ΗΡΕΜΙΑ ΔΙΑΣΠΑΤΑΙ ΑΠΟΤΟΜΑ!
Ο Ιμάμης ξεκινά τον αμανέ του 6.30 το πρωί!

 Βρίζω θεούς και δαίμονες και ανοίγω το παράθυρο πιστεύοντας πως συν τοις άλλοις το ξενοδοχείο μας βρίσκεται δίπλα στο τοπικό "ROMEO".
Ο ήχος έχει πλημμυρίσει την Πόλη και πέρα από την αναποδιά μου το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον ευχάριστο...


Αφού λοιπόν μας πήρε και μας σήκωσε ,σε ότι αφορά το πρωινό ξύπνημα,πάμε για πρωινό.Μην φανταστείτε τίποτε καλό,καφές στο τσάμπα,στο included.Ορδές κόσμου να στριμώχνονται για το included και στο τέλος της ουράς εμείς να σπρώχνουμε.
Στην αγωνία μου να σπρώξω δεν προσέχω ότι οι σαλάτες ,ναι οι χθεσινοβραδυνές ,έχουν ξανακάνει την εμφάνισή τους.Για να μην τα πολυλογώ οι συγκεκριμμένες σαλάτες είχαν την τιμητική τους 7 συνεχόμενες ημέρες! 
Το αντιλαμβάνομαι και δεν ξαναπατάω στο restaurant....
Το αντιλαμβάνονται και την τρίτη ημέρα μεταφέρουν τις σαλάτες στην reception!
Καταλαβαίνω ότι είναι μια μάχη που χάνω,αφενός γιατί δεν υπήρχε άλλη έξοδος για να βγω από το ξενοδοχείο ,αφετέρου γιατί φοβήθηκα ότι κάποια στιγμή θα τις έβρισκα και πάνω στο κρεββάτι μου!
Τόση εμμονή με αυτές τις σαλάτες?

Ξεφεύγω και με την αγωνία που έχεις στην έρημο για να βρεις νερό-
μάλλον......
--με την αγωνία της μάνας που ψάχνει το χαμένο της παιδί...
Ούτε,.....κάτι πιο έντονο,,,,

ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΜΠΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΡΗΜΑΔΟΠΟΥΛΜΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΟ...

ψάχνω πρακτορείο για να κλείσω αεροπορικό εισητήριο!
Είχα μαζί μου 1500 ευρώ,δανείσθηκα και μερικά ακόμα και είμαι αποφασισμένος...
Μέχρι και οι σαλάτες φαντάζουν σαν την προτεινόμενη αποδεκτή λύση φαγητού πια!!!
Το πρακτορείο βρίσκεται,το αεροπορικό εισητήριο αγοράζεται έναντι 160ευρώ και είμαι ευτυχισμένος,πολύ ευτυχισμένος



Ο Γιαννάκης με την χαρά μικρού παιδιού, που το κερνάνε το πρώτο του παγωτό,περιμένει την επιβίβαση στα πούλμαν για να ξεκινήσουμε την ολήμερη ξενάγηση.
Είναι και η τελευταία μέρα της ζωής μου που μπαίνω σε πούλμαν.
Αποφασίζω να την γιορτάζω ετησίως!
Την ονόμασα "Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ"


Πρώτος σταθμός ,νομίζω ,το Πατριαρχείο

 Πείτε με πεζό,πείτε με ανιστόρητο ---μια αυλή ,γύρω γύρω πόρτες μια είσοδος εκκλησίας και εγώ στο προαύλιο να καπνίζω!
Καφές πουθενά!
Ο Γιάννης σε απόσταση 36 εκατοστών από την ξεναγό,με σημειωματάριο έχει κρατήσει 6 σελίδες σημειώσεων σε μία ξενάγηση 18 λεπτών!Καταλαβαίνω ότι έχει πάρει τον δρόμο τον κακό και του δηλώνω ότι αύριο θα ακολουθήσουμε άλλη ,ανεξάρτητη διαδρομή.

Η ΞΕΝΑΓΟΣ

Στην διάρκεια της εκδρομής είδαμε ηθελημένα ή αθέλητα πολλούς από αυτούς τους ανθρώπους που αποκαλούνται ξεναγοί.
Άνθρωποι φυσιολογικοί τις περισσότερες φορές αρκετά μορφωμένοι και φιλικοί.
Μέσος όρος ύψους 1.65μ και σχεδόν πάντα κρατάνε στο τεντωμένο χέρι τους μία ομπρέλλα,μία σημαία ,ένα μυδράλιο κάτι τέλος πάντων αρκετά ψηλό ώστε να ξεχωρίζει και να τους ακολουθούν ευκολότερα οι τουρίστες.
Η δικιά μας πέρα του ότι το  ύψος της δεν ξεπερνούσε το 1.30μ ,είχε και την φαεινή ιδέα να κρατάει στο χέρι της για να ξεχωρίζει ένα ΜΙΚΡΟ μπουκάλι νερό,αυτό του πενηντάλεπτου!
Την είδα πρώτη φορά όταν μας συστήθηκε ανεβασμένη νομίζω σε ένα δένδρο ,(πλατάνι,κυπαρρίσι,μαιντανός -κάτι ψηλό τέλος πάντων).
Με το που κατέβηκε την έχασα και δεν την ξαναβρήκα ποτέ....
Την τρίτη μέρα μόνο σε ένα starbucks πίστεψα πως...αλλά τελικά ήταν μόνο ένα μπουκάλι νερό πάνω σε μια καρέκλα!


Δεύτερος σταθμός top kapi

Ο Γιάννης χαρούμενος που επιτέλους έμαθε όλα ,και εννοώ όλα,τα μέρη που είχε ερωτικές περιπτύξεις ο Σουλτάνος στο παλάτι.

Ο Τέλης χαρούμενος που επιτέλους βρήκε καλό cappuccino.

Ο ένας να ακολουθεί το κινούμενο μπουκάλι και ο άλλος να απολαμβάνει ηδονικά τον καφέ του ένα όμορφο πρωινό στην Πόλη...


Η μέρα πρέπει να συνεχίστηκε με ανάλογο περιεχόμενο και ρυθμούς,και λέω πρέπει γιατί γύρω στις 12.00 το μεσημέρι με πήρε ο ύπνος στο λεωφορείο και με ξύπνησαν το βράδυ στο ξενοδοχείο.
Πρέπει να έχασα τουλάχιστον άλλα 12 παλάτια,"ερωτικές φωλιές" των σουλτάνων και καμμιά 10αριά αυλές....Γαμώτο! 
Το ξεπέρασα σχετικά εύκολα...

Το βράδυ ξεκινήσαμε για "by night"

Συμβουλή:
Ποτέ μην ξεκινήσετε νυχτερινή εξόρμηση σε μία πόλη 18.000.000 κατοίκων και ανάλογης έκτασης,χωρίς να ξέρετε ακριβώς που πάτε και τι θέλετε να κάνετε!

Ίσως ,λέω ίσως ,καταλήξετε να περνάτε από την μια μεριά του Βόσπορου στην άλλη με ferry boat γεμάτο από μεροκαματιάρηδες που σας κοιτούν απορημένοι!
Μετά ίσως βρεθείτε σε ένα μέρος με άστεγους ,που ενώ θα ήθελαν να βοηθήσουν, δεν μπορούν να σας προτείνουν το πλησιέστερο δρόμο για το REINA.

REINA...

REINA

ΚΑΙ Η ΒΡΑΔΥΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΞΕΚΙΝΑ...

Το club είναι πραγματικά απίθανο.
Κάτω από την γέφυρα του Βόσπορου,στην ευρωπαική μεριά του.
Βρίσκουμε τραπέζι σχετκά εύκολα και χαζεύουμε από την μία
το QUEEN MARY, τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ και το αεροπλανοφόρο ΝΙΜΙΤΣ
που πλέουν στον Βόσπορο 20 μέτρα μακριά μας και από την άλλη όμορφες παρουσίες....σικ


ΓΙΟΥΛΗ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΑΠΕΜΨΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΟΜΑΙ ΜΕ ΓΛΑΦΥΡΟΥΣ ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ  ΑΤΟΜΟ ΣΟΥ...
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΘΥΜΙΣΩ...
Μοναδική αγάπη της ζωής μου, ουρανός και αστέρια μου κ.τ.λ.


Μετά την απαραίτητη,πιστέψτε με ,διακοπή και κάτω από τους ασταμάτητους χτύπους των πλατώ -  συμβαίνει...

Ο Γιάννης έχει καρφωθεί σε μια ημίθεα και εγώ σε μία κοπέλλα που θα έπρεπε να της απονεμηθεί τιμητικά 3 συνεχόμενες φορές ο τίτλος της μις Υφήλιος έτσι ώστε να πάρει το τρόπαιο σπίτι...!!!




Συνεχίζεται...
(αν μου το επιτρέψει η Γιούλη...)

Αποφασίζω συλλογιζόμενος το status της ζωής μου,(παντρεμένος),

ότι οποιαδήποτε περαιτέρω κίνηση είναι λανθασμένη.

Πραγματικά πιστεύω ότι σε ανάλογες στιγμές πρέπει να καταλαβαίνεις το διακύβευμα...

Από την μία 16 χρόνια έντιμου και άσπιλου έγγαμου βίου γεμάτου στιγμών super market ,παιδικών πάρτυ και διαβάσματος παιδιών και φροντιστηρίων αγγλικών και γερμανικών και ισπανικών και γαλλικών και σουαχίλι ....

και από την άλλη μία νύχτα αμαρτίας με την θεά...

Η απόφαση είναι άμμεση και παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα

κανένα ρόλο δεν έπαιξε το γεγονός ότι παρά τα επαναλαμβανόμενα καραγκιοζιλίκια μου για να γίνω αντιληπτός αυτό δεν κατέστη δυνατό.

Ούτε ότι Ρώσος μεγιστάνας ,ξέρετε από αυτούς που πουλάνε όπλα και πετρέλαια for a living ,είχε ήδη πολιορκήσει το θήραμα με πιθανότητες όχι απλά επιτυχίας αλλά κατασπάραξης του!

Δεν μένω να δω το μακάβριο θέαμα,άλλωστε η επόμενη μέρα είναι γεμάτη εξορμήσεις σε μουσεία ,αρχαιολογικούς χώρους,εκκλησίες τον πραγματικό σκοπό της εκδρομής μας!

Τηρώντας ευλαβικά το πρόγραμμα την επόμενη ημέρα πάμε σε hamam...

Η κραυγή απελπισίας του Γιάννη για το γεγονός ότι έχουμε διακοπή νερού στο ξενοδοχείο, καλύπτει ακόμα και αυτόν τον αμανέ του Ιμάμη.

Πρώτη φορά όπως μας διαβεβαιώνουν στην Κωνσταντινούπολη,πολλοστή φορά όπως διαρρέει αργότερα στο συγκεκριμμένο χλιδάτο ξενοδοχείο μας!

Ή ακολουθούμε το πρόγραμμα και ξυπνώντας στις 5.00 το πρωί ,στοιβαζόμαστε στα πούλμαν και τριγυρνάμε σαν τις αδικές κατάρες στα σουλτανόσπιτα όλη μέρα...

ή επιλέγουμε το hamam του kagaloglou όπου αιθέριοι μουστακαλήδες μασέρ προσφέρουν τις υπηρεσίες τους τα τελευταία 100 χρόνια.

Για μένα είναι εύκολο ,οτιδήποτε εκτός από τα σουλτανόσπιτα...

Περιέργως και για τον Γιάννη...

The Kagaloglou Hamam...

Τώρα ή ο Kalaloglou ή κάποιος από τους συνεργάτες του ,θα σας γελάσω,έστειλε αυτοκίνητο να μας παραλάβει.Σου λέει μην δουν τους μουστακαλήδες απότομα και μου λακήσουν!

Ο οδηγός και αυτός μουστακαλής και όχι του χεριού μας.Προσωπικά ότι με διέταζε εγώ θα το εκτελούσα,τέτοιο πράγμα...

Φθάνουμε και ο οδηγός μας σπρώχνει μέσα όπου και αντικρύζω τα σκηνικά του "Εξπρές του μεσονυχτίου"...

Πρέπει και να γδυθούμε και να τυλιχτούμε με μία κουρελού με σχέδια χαμένα από την βαθειά Ανατολή,

πως βλέπετε κουρτίνες από κιόσκι αθίγκανων στο Μενίδι...τέτοια αλλά με πιο έντονα χρώματα!

Στο μπουντρούμι,συγγνώμη στα αποδυτήρια είμαστε αμείλητοι ...ΔΕΟΣ ,ΦΟΒΟΣ ,ΠΡΟΣΜΟΝΗ για τους μουστακαλήδες?...πάλι θα σας γελάσω...

Βγαίνουμε τυλιγμένοι με τις κουρελούδες και κατευθυνόμαστε σιωπηλά στον κυρίως χώρο, εκεί...

We arrived, checked in, and were assigned lockers in the small well-appointed change room. After a shower we wrapped ourselves in the provided sarongs and were guided to a candlelit, marble steam room, with a vaulted ceiling. Here we were able to relax on warm marble slabs and absorb the gentle steam as little dancing flames illuminated it.

Before long, our estheticians came to give us a gommage, meaning a soft body scrub using black Moroccan exfoliating soap. Then, we rinsed, robed and went to private rooms for a massage.

Detoxified, buffed, and kneaded; we were as light as the steam that had cleaned our pours and feeling just as evanescent. We moved to the Sultana Lounge where we had tea and sweet buns while reclining on palatial day beds and drifting into a catnap. Eventually we roused ourselves and wandered back to reality.

Αυτά έλεγε το διαφημιστικό αλλά η πραγματικότητα ήταν διαφορετική...

Για τα provided sarongs ήδη ανέφερα ...κουρελούδες.

Τώρα πως βλέποντας και δίμετρους,αγριωπούς estheticians μπορείς να χαλαρώσεις είναι κάτι που εγώ αδυνατώ να απαντήσω! 

Στο private room μπήκαμε μαζί και ευτυχώς βγήκαμε και μαζί...

Τι γινόταν στο αντικρινό κρεββάτι δεν μπορώ να πω με σιγουριά,το άγχος μου ήταν να διαφυλάξω αυτό για το οποίο ο πατέρας μου ήταν περήφανος όταν στο μαιευτήριο του ανακοίνωναν "αγόρι"...

Μετά από όλα αυτά μας άφησαν ελεύθερους και για την εμπειρία μας δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ!

Την περιήγηση στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ πραγματικά την απόλαυσα και πιστεύω ότι κάποιος πρέπει να βρεθεί στην Κωνσταντινούπολη έστω μία φορά για να την επισκεφθεί.

Πληροφορίες ,φωτογραφίες μπορεί κανείς να βρει εύκολα στο διαδίκτυο αλλά πραγματικά είναι από τα μνημεία,πολιτιστική κληρονομιά!
(Ελληνόφωνος ξεναγός εύκολο να βρεθεί,αξίζει!)




Ο Γιάννης έχει πάρει πια απόφαση ότι δεν πρόκειται να ξανασχοληθούμε με το πρόγραμμα της εκδρομής,και σκέφτεται ότι με το τύπο που 'μπλεξα καλά να πάθω.
Κατηφορίζοντας την πλατεία Taxim και λίγο πριν το Ismet Inonou και τον Βόσπορο βλέπουμε το Ritz και  αποφασίζουμε να πιούμε καφέ.
Μας βοηθάει το γεγονός ότι δεν υπάρχει αστυνομία αμφίεσης ,όπου είχαμε σίγουρη την σύλληψη,και βρισκόμαστε σε έναν χώρο όπου μία κυρία με 30 χρόνια μουσικών σπουδών,παίζει άρπα
και καμμιά δεκαριά Κινέζοι εκπονούν σχέδια παγκόσμιας οικονομικής κυριαρχίας .

                                  Πλατεία TAXIM

 

                       Το lounge bar στο Ritz



Παραγγέλνω καφέ και ο Γιάννης κάνει την έκπληξη παραγγέλνοντας δύο άγνωστα προιόντα που του έκαναν εντύπωση από τον κατάλογο....Το ένα του βγαίνει ποτήρι με χυμό από στιμμένα λεμόνια ικανό να σου αλλάξει την σύνθεση του αίματος,και το άλλο σαπουνόνερα από τον νεροχύτη τους 
σε όψη και σε γεύση!Μένει ικανοποιημένος τελικά με ένα ποτήρι μεταλλικό νερό...
Εγώ έχω επιδοθεί σε εξερεύνηση και αφού βρίσκω τον χώρο που ονομάζουν τουαλέτα αλλά στην πραγματικότητα πρέπει να ήταν η προεδρική τους σουίτα,καταλήγω στο roof garden όπου μετακομίζουμε.
Περνάμε δύο ευχάριστες  ώρες και παίρνουμε ,προβληματισμένοι είναι αλήθεια ,τον δρόμο για το παλάτι μας!

                 Για όσους ξέχασαν το δράμα μου...




Θα μπορούσα να γράψω για τις αμέτρητες εξορμήσεις μας στην τοπική αγορά που αγοράσαμε ένα σωρό άχρηστα πράγματα μετά από ατελείωτο  παζάρι και με τα οποία δεν ασχοληθήκαμε ποτέ πια,ή με το μένος του Γιάννη να εξαντλήσει τα τοπικά μαγαζιά γλυκών με επωνυμία ....ογλού, από προιόντα.

            Η αγορά της  Κωνσταντινούπολης...




Θα μπορούσα επίσης να αναφέρω τα βράδυα που φάγαμε "βρώμικο" από μαγαζί με ιδιοκτήτη που την ώρα που μας εξυπηρετούσε κάπνιζε,πέταγε σκουπίδια και χαιρετούσε δια χειραψίας όλους μα όλους τους διερχόμενους κατοίκους του περήφανου κράτους του Μπαγκλαντές...
(Να σημειωθεί ότι τα συγκεκριμμένα σάντουιτς φτιάχνονταν σε άλλο χώρο,χωρίς οπτική πρόσβαση,ίσως και καλύτερα τώρα που το σκέφτομαι...,αλλά πρέπει να παραδεχτώ ...νοστιμότατα).


Αλλά δεν θα συνεχίσω,και αυτό γιατί πρώτον βαρέθηκα και δεύτερο γιατί από ότι βλέπω το πηγαίνω για έπος 800 σελίδων!


Συμπερασματικά αν ξαναπήγαινα στην Κωνσταντινούπολη θα ήθελα να μείνω στο Ritz,  να δω την Αγία Σοφία και να διασκεδάσω στο Reina.


Για όλους όσους διάβασαν το παραπάνω για να πάρουν ιδέες μιας πιο ευχάριστης διαμονής μία συμβουλή...


Βρείτε έναν Γιάννη για παρέα!